سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 15 صفحه 28

درس چهارصد و چهل و چهارم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

بحث ما در استصحاب تعلیقی بود، یکی دو بحث از این مسأله را گذراندیم، در ابتدا اشاره ای به حرفهای گذشته در این بحث عرض می کنیم. جهتی که ذکر شد، این بود که محل نزاع در استصحاب تعلیقی منحصرا به همین حیث تعلیقی مربوط است، محل بحث و جهت بحث متمحض در همین معنا است. ما می گوییم: اگر مستصحب ما یک حکم تعلیقی باشد، این تعلیقی بودن، «بما هو تعلیقی» مانعیّت از جریان استصحاب دارد، منافات با جریان استصحاب دارد یا تعلیقی بودن«بما هو تعلیقی» بودن، مانعیّت از جریان استصحاب ندارد؟ پس تمام حیثیّت بحث ما، عبارت از نفس همین معنا است.

اشکال تعدد عنوان در استصحاب تعلیقی

امّا مسائل دیگری هم در استصحاب تعلیقی مطرح است، باید گفت که این مسائل اصلا از محل بحث و نزاع خارج است. مثل اینکه در«العصیر العنبی اذا غلا یحرم» عصیر