سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 15 صفحه 409

کنم؟ استصحاب، شک در بقا می خواهد. این یک راه حسابی است.

اگر این جهت را نادیده بگیریم، یک نکتۀ لطیفی اینجا وجود دارد و آن این است که اگر در عین حالی که مسلمان است، شک دارد، چه کار کند؟ آیا می تواند به استصحاب تمسک کند؟ استصحاب را چه کسی آورده؟ پشتوانه این استصحابی که این مسلمان شاک به آن تمسک می کند چیست؟ اسلام پشتوانۀ این استصحاب است. اگر استصحابی که پشتوانه اش اسلام است، عدم اسلام را ثابت کند، «ما یلزم من وجوده عدمه» می شود.

من که دینم اسلام است می خواهم به«لا تنقض الیقین بالشک» بگویم: اسلام دروغ است و«لا تنقض» دروغ است. آیا می شود به«لا تنقض» استدلال کنیم بر بطلان«لا تنقض» و از راه«لا تنقض» خود«لا تنقض» را از بین ببریم؟! «لا تنقض» می خواهد استصحاب نبوت عیسی را ثابت کند. معنای نبوت عیسی، بطلان نبوت نبی اکرم است و معنای بطلان نبوت نبی اکرم، بطلان«لا تنقض» است. برای اینکه«لا تنقض فرع علی نبوت نبی الاسلام و من احکام الاسلام». معنایش این است که به یکی از احکام اسلام، خود آن حکم را ما از بین ببریم، و محققین و حکما فرموده اند: «ما یلزم من وجوده عدمه محال».

طریق یقین به نبوّت موسی و عیسی(علیهما السلام) نزد مسلمانان

یک راه دیگری هم اینجا هست و آن این است که دیروز عرض کردیم: ما در استصحاب، اول، یقین به حدوث لازم داریم، نه به معنای حدوثی، بلکه به معنای اصل وجود. ما یقین به وجود در زمان سابق لازم داریم. لذا ممکن است اینجا از این راه وارد بشویم که یقین ما به نبوت موسی و به نبوت عیسی، آیا با قطع نظر از اسلام است؟ یا اسلام ما را به نبوت آنها هدایت کرده است؟ کدام یک از اینها است؟ آیا ما که متیقن هستیم به اینکه موسی، نبی، (در اصل نبوّتش، کاری به بقا نداریم) اگر از ما سؤال شود که یقین از کجا آمده است؟ ما در جواب می گوییم: قرآن کریم، روایات، بیان رسول الله، اینها تأیید می کند که«انّ موسی کان نبیا، انّ عیسی کان نبیا» و الاّ اگر از اسلام صرف نظر کنیم، قرآن را کنار بگذاریم، روایات را در این باب کنار بگذاریم، از کجا برای ما یقین حاصل شده است بانّ موسی نبیا؟

آیا توراتی که الان موجود است ما را هدایت می کند به اینکه موسی نبی؟ توراتی که الان وجود دارد، سر تا پا محرّف است و مسائلی در آن وجود دارد که«لیس من شأن