سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 15 صفحه 46

نسخ نشده است، مسألۀ ثلث و ثلثین مطرح نیست، مسأله این است که عنب در حال عنبیت غلیان پیدا نکرده است، بعد از آنکه حالت عنبیت را از دست داد، و تبدّل به حال زبیبی پیدا کرد، در حال زبیبی برای آن غلیان پیدا شده است، اینجا ما نمی توانیم استصحاب را جاری بکنیم، ما هیچ حالت سابقۀ در اینجا نداریم، هیچ حکم ثابتی در اینجا نداریم، هیچ متیقن متقرری ما در اینجا نداریم، چه چیزی را ما در اینجا می توانیم استصحاب بکنیم، شما این عنب ولو اینکه هنوز غلیان پیدا نشده به صورت یک تقدیر، به صورت یک تعلیق ما می توانیم بگوییم: یک چنین خصوصیتی در آن وجود دارد، ایشان می گوید: این همه عبارات برگشت می کند به همان حرفی که ما زدیم، که«لو انضم الیه الجزء الاخر لترتب علیه الاثر» و آن یک تعلیق عقلی و مسلّم البقاء است، و مشکوک البقاء نیست، لذا معنی ندارد، در آن استصحاب جریان پیدا بکند.

لذا ایشان با بیان خیلی مستوفی، که من تقریبا اساس مسائل ایشان را نقل کردم، شدیدا استصحاب تعلیقی را به این نحوی که در محل نزاع استصحاب تعلیقی مطرح کردیم، منتهی با بیان خودشان مورد انکار شدید قرار می دهد، و می فرمایند: استصحاب تعلیقی«مما لا اساس له، و لا محصل له اصلا»، به هیچ وجه مجالی برای استصحاب تعلیقی وجود ندارد.

شما در بیان و کلام ایشان دقت بیشتری بفرمایید، تا ببینیم این بیان ایشان به این صورت قابل قبول است یا بیان ایشان مندفع است، و جریان استصحاب تعلیقی به قوت خودش باقی است. برای بعد ان شاء الله.

پرسش:

1 - کلام محقق نائینی(ره) در مورد مستصحب و انواع آن را بیان کنید.

2 - چگونه تصور شک در بقای حکم کلی از نظر مرحوم نائینی(ره) ممکن است؟

3 - بیان محقق نائینی(ره) در مورد عدم جریان استصحاب تعلیقی چیست؟

4 - معنای استصحاب صحت تأهلیه چیست و جریان آن برمبنای شیخ انصاری(ره) چگونه ممکن است؟

5 - چرا مرحوم نائینی(ره) استصحاب صحت تأهلیه را جاری نمی داند؟