سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 15 صفحه 478

درس چهارصد و نود و پنجم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

این طوری که«لا تنقض الیقین بالشک» را معنا کردیم، جهات مختلفی از«لا تنقض» استفاده شد که جریان استصحاب به مواردی اختصاص ندارد که انسان یقین صددرصد داشته باشد و بلکه اگر یک حجّت شرعیّه و یک دلیل شرعی بر وجود متیقن در زمان سابق باشد، همان برای اجرای استصحاب کافی است و در نتیجه استصحاب در مورد امارات جریان پیدا می کند.

عدم ارتباط کلمه نقض به متیقن

مطلب دومی که مربوط به بحثهای سابق بود این بود که استعمال کلمۀ«نقض» در «لا تنقض» هیچ ارتباطی به متیقن ندارد. در خود یقین یا قائم مقام یقین(نفس این عنوان و نفس این جهت) یک استحکام و ابرامی وجود دارد و کلمه نقض که ضد ابرام است و ضد احکام است، به همین ملاحظه استعمال شده است و در نتیجه، هیچ فرقی نمی کند