سیری کامل در اصول فقه: دوره ده ساله دروس خارج اصول محمد فاضل لنکرانی جلد 15 صفحه 56

درس چهارصد و چهل و هفتم

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد للّه ربّ العالمین و الصّلوه و السّلام علی سیّدنا و مولینا و نبیّنا أبی القاسم محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و علی آله الطیّبین الطّاهرین المعصومین و لعنه اللّه علی أعدائهم أجمعین، من الآن الی قیام یوم الدّین.

راه مرحوم شیخ(ره) برای حل مسألۀ استصحاب تعلیقی

مرحوم شیخ انصاری(اعلی الله مقامه الشریف) روی مبنای خودشان در واجب مشروط، در حقیقت واجب مشروط را انکار کردند. و همانطوری که در مباحث الفاظ ملاحظه فرمودید، ایشان تمام قیود را راجع به ماده و موضوع می دانند و هیچ قیدی را در رابطه با حکم نمی دانند و روی معنا و مبنای ایشان«ان جائک زید فأکرمه» معنایش این نیست که وجوب اکرام معلق بر مجیء باشد، و به این معنا نیست که این مجیء، قید برای وجوب باشد بلکه معنای«ان جائک زید فاکرمه»، عباره اخرای از این معنا است که«اکرم زیدا الجائی» که مجیء مربوط به زید و وصف و قید برای زید است و اکرم اطلاق دارد و هیچ گونه قیدی در وجوب در کار نیست.

روی این مبنایی که ایشان در واجب مشروط دارد، طبعا دیگر استصحاب تعلیقی را ایشان منکر هستند برای اینکه استصحاب تعلیقی معنایش استصحاب حکم تعلیقی است