شرح فارسی کفایه الاصول آخوند خراسانی جلد 1 صفحه 276

فرموده امر بین امرین آنست که راهی پیدا کنیم ما که آنچه را که خدای تعالی امر فرموده به آنها بجا بیاوریم و آنچه را که نهی فرموده ترک کنیم الی آخر روایت

ششم قول علامه مرحوم مجلسی در معنای امر بین امرین

قول ششم در بابت امر بین امرین آنچه است که علامه مجلسی(ره)اختیار نموده و مطابق است برآن اکثر اخبار در این باب و او اینست که جبری که نهی شده از آن قول اشاعره و جبریه است کما عرفت و تفویض که نفی شده از آن قول معتزله است که می گویند خدای تعالی ایجاد نموده بندگان را و قدرت داده به آنها بر اعمالشان و اختیار اعمال را واگذار نموده ببندگان و بندگان مستقل هستند در ایجاد عمل بر وفق مشیتشان و قدرتشان و خدای تعالی هیچ دخالتی در اعمال آنها ندارد اما امر بین الامرین فهو ان لهدایته تعالی و توفیقاته مدخلا فی افعالهم بحیث لا یصل الی حد الالجاء و الاضطرار کما ان لخذلانه سبحانه مدخلا فی فعل المعاصی و ترک الطاعات لکن لا بحیث ینتهی الی حد لا یقدر معه علی الفعل و الترک و هذا امر یجده الانسان من نفسه فی احواله المختلفه و هو مثل ان یأمر السید عبده بشیء یقدر علی فعله و فهمه ذلک و وعده علی فعله شیئا من الثواب و علی ترکه قدرا من العقاب فلو اکتفی بتکلیف عبده بذلک و لم یزد علیه مع علمه بانه لا یفعل الفعل بمحض ذلک لم یکن ملوما عند العقلاء لو عاقبه علی ترکه و لا ینسب عندهم الی الظلم و لا یقول عاقل انه أجبره علی ترک الفعل و لو لم یکتف السید بذلک و زاد فی ألطافه و الوعد باکرامه و الوعید علی ترکه و اکد ذلک یبعث من بحثه علی الفعل و یرغبه فیه و یحذره علی الترک ثم فعل ذلک بقدرته و اختیاره فلا یقول عاقل انه أجبره علی الفعل الی آخره و فی الصحیح عن الصادق(ع)قال ان الناس فی القدر علی ثلاثه اوجه رجل یزعم ان اللّه تعالی