- سخن ناشر 1
- بیعت با ولایتعهدی امام رضا علیه السلام 13
- اشاره 13
- وفات حضرت خدیجه علیها السلام 14
- اجرای عقد اخوّت 15
- ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام 16
- غزوه بدر 17
- ولادت امام جواد علیه السلام 17
- فتح مکّه 18
- شهادت مولای متقیان، امیرمؤمنان علی علیه السلام 19
- اعجاز قرآن 20
- قرآن 20
- اشاره 20
- تحریف قرآن 20
- رسم الخط یا رسم الاملاء 21
- قرائت قرآن یا ترجمه آن 22
- ضمیر متکلم مع الغیر در قرآن 23
- امیرالمؤمنین علی علیه السلام 24
- علم امیرالمؤمنین علیه السلام به شهادت خود 24
- عدم تصریح به نام امیرالمؤمنین علی علیه السلام در قرآن 25
- دعا و مناجات 26
- عربی بودن زبان ادعیه 26
- سن بلوغ 27
- سن تکلیف دختران 27
- وجوب روزه 28
- روزه 28
- جلسه 1: روزه 31
- جلسه 4: نماز 37
- جلسه 5: احکام خمس 39
- جلسه 6: خرید و فروش و اجاره 40
- جلسه 7: حق التألیف و رایت 41
- جلسه 8: نذر 42
- جلسه 9: مسابقات و شرطبندی 42
- جلسه 10: قرض و ربا 43
- جلسه 12: قوانین و مقررات 44
- جلسه 13: حجاب و رابطه با نامحرم 45
- جلسه 14: لباس و زینت 46
- جلسه 15: نگاه کردن 47
- جلسه 16: مسائل پزشکی 48
- جلسه 17: تصرف در مال دیگری 49
- جلسه 18: تلویزیون و ماهواره 50
- جلسه 19: ازدواج 52
- جلسه 20: موسیقی 53
- جلسه 22: ورزش 55
- جلسه 23: امر به معروف و نهی از منکر 56
- جلسه 24: صله رحم 57
- جلسه 26: خرافات 58
- جلسه 27: دروغ 59
- جلسه 28: غیبت 60
- جلسه 29: وظیفه معلّم و دانش آموز 61
ج. اگر به قصد ترویج آداب مرده و غیراسلامی و جبهه گیری در مقابل هویت اسلامی باشد، حرام است.
112. نظر شما در مورد عطسه کردن چیست؟ آیا باید صبر نمود؟ به چه مقدار؟
ج. در مورد سؤال صبرکردن لازم نیست.
113. گرفتن فال حافظ و اعتقاد به صحّت آن، آیا وجه شرعی دارد؟
ج. اعتقاد به صحّت آن وجه شرعی ندارد.
114. نظر جنابعالی در مورد چهارشنبه سوری چیست؟ اگر بیشتر مردم دوست داشته باشند و عرفاً اشکالی نداشته باشد، در این صورت چطور است؟
ج. از مراسم بعضی از ایرانیان قدیم است و چون تشبه به آتش پرستان است مذموم است و برای شخص مسلمان عمل لغوی است و سزاوار است آن را ترک کند هرچند دوست داشته باشد.
جلسه 27: دروغ
115. آیا می شود برای مزاح و شوخی، دروغ گفت؟
ج. اگر شنونده می داند که گوینده شوخی می کند حرام نیست، ولی اگر طرف مطلب را جدّی تلقی می کند جایز نیست. مع ذلک در روایت است که
«لا یَجِدُ عَبْدٌ طعمَ الْاِیمانِ حَتّی یَتْرُکَ الْکِذْبَ هَزْلَهُ و جَدَّهُ»(1)
116. دروغ مصلحتی چه حکمی دارد؟
ج. دروغ مصلحتی به معنایی که نزد مردم رایج است و در واقع دروغ
1- . کلینی، الکافی، ج 2، ص 340؛ ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ص 216؛ حرعاملی، وسائل الشیعه، ج 12، ص 250. «بنده مزه ایمان را نمی چشد مگر درورغ گفتن را چه شوخی و چه جدی ترک کند».