حکایات منبر صفحه 106

رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: ((گناهان این طور جمع می شود. سپس تذکر داد که از گناهان کوچک بپرهیزید که هر چیز طالبی دارد و طلب کننده معاصی گناهان را ثبت می کند.))

گویی پیشوای اسلام خواست با دستور جمع آوری هیزم در آن بیابان بدون گیاه ، اصحاب خود را متوجه کند که گناهان صغیره که آنها را حقیر می شمرید، همانند بوته های کوچک خار است که در این بیابان به نظر نمی آمدند و شما در طلبشان رفتید و آنها را گرد آوردید و در نتیجه به صورت توده بزرگ خار در آمده است . طالب گناهان که فرشتگان الهی هستند، گناهان صغیره شما را می نویسند و مجموعشان به صورت گناهی بزرگ در می آید.(3)

1- شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق ، ج 2، ص 223.
2- الکافی ، ج 2، ص 288.
3- شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق ، ج 2، ص 210.

علی علیه السلام و اطفال یتیم

امروز نوزدهم ماه مبارک رمضان ، روز علی بن ابی طالب علیه السلام است . گفتارم را به حدیثی که از آن حضرت درباره مهربانی به چند کودک یتیم رسیده است خاتمه می دهم .

علی علیه السلام در رهگذری زنی را دید که مشک آبی به دوش گرفته و می رود به منظور کمک با وی ، جلو آمد و مشک آب را از او گرفت و به مقصد رساند. ضمنا از وضع او پرسش فرمود.

زن گفت : علی بن ابی طالب علیه السلام سرپرست مرا به ماءموریتی فرستاد و او کشته شد. چند کودک یتیم برای من مانده و قدرت اداره زندگی آنان را ندارم ، فقر و تهیدستی وادارم نموده که خدمتکاری مردم کنم .

علی علیه السلام برگشت و آن شب را با ناراحتی خاص گذراند. صبح زنبیل طعامی با خود برداشت و به طرف خانه زن رفت . بین راه کسانی از علی علیه السلام درخواست می کردند که زنبیل را به ما بدهید تا برای شما حمل کنیم ، اما حضرت خواهش آنها را رد می کرد و می فرمود: ((قیامت ، اعمال مرا چه کسی بر دوش می گیرد؟))