حکایات منبر صفحه 39

سپس یوسف علیه السلام به آن فردی که خوابش را به نجاتش تعبیر نموده بود، گفت :

((وقتی نزد شاه رفتی از من یاد کن . یعنی بگو: شخص بی گناهی زندانی شده است .))

یوسف در این موقع به پیشگاه خداوند جزع نکرد و حاجت خود را از ذات مقدس او نخواست . از این رو خداوند فرمود: ((شیطان موجبات فراموشی آن مرد را فراهم آورد و ساقی از یادش رفت که نام یوسف را نزد شاه ببرد.))

به فرموده امام علیه السلام خداوند یوسف علیه السلام را مخاطب ساخت و به وی فرمود:

((آیا من نبودم که تو را محبوب پدرت ساختم ؟ و با چهره زیبا، تو را بر همه مردم برتری دادم ؟ آیا من نبودم که کاروان را به طرف چاه سوق دادم و تو را از پناهگاه چاه خارج ساختم ؟ آیا من نبودم که تو را از مکر زنان خلاص نمودم ؟ چه چیز باعث شد که از مخلوق من نجات خود را طلب نمودی ؟ پس برای این گفته ، هفت سال دیگر در زندان بمان !))

اگر یک فرد عادی ترک اولی را مرتکب شده بود، شاید با توجه به خطای خویش و عذر خواستن از پیشگاه الهی بیش از هفت روز استحقاق خذلان و محروم ماندن از نصرت الهی را نمی داشت ، اما این ترک اولی از فرد بزرگی مانند یوسف صدیق موجب شد که هفت سال مدت زندانش افزایش یابد.(3)

1- مستدرک الوسایل ، ج 11، ص 218.
2- تفسیر العیاشی ، ج 2، ص 177.
3- شرح و تفسیر دعای مکارم الاخلاق ، ج 2، ص 337.

توحید واقعی