حکایات منبر صفحه 43

امام علیه السلام برای آن که روحیه او را تقویت کند و مشکل اجتماعی اش را حل نماید، به وی فرمود:

لقد کان مومن آل فرعون مکنّع الاءصابع فکان یقول هکذا و یمدّ یدیه و یقول یا قوم اتبعوا المرسلین .(1)

دست مومن آل فرعون عیب مادرزادی داشت . انگشتانش خمیده و به هم چسبیده بود. اما موقع سخن گفتن ، بدون احساس ضعف و انکسار، دست معیوب خود را به سوی مردم دراز می کرد و می فرمود:

((ای مردم ! از فرستادگان خدا پیروی کنید.))

امام علیه السلام با این بیان کوتاه هم جواب سخنان بی اساس مردم را می داد و هم خاطرنشان می کرد که ممکن است یک نفر انسان شریف و پاکدل که خدمتگزار دین خداست ، به عارضه ای مبتلا باشد، همانطور که مومن آل فرعون دچار بود و از طرف دیگر هم با نقل قضیه مومن آل فرعون روحیه یونس را تقویت می کرد و به وی می فهماند که به سبب عارضه لکه های صورت نباید از مردم کناره گیری کنی و اطمینان و شخصیت خویش را از دست بدهی ! و باید همچنان با شهمات ، به انجام وظایف تبلیغی خود مشغول باشی ، چنانکه مومن آل فرعون ، دست معیوب خود را به سوی مردم دراز می کرد و آنان را به پیروی از انبیای الهی دعوت می نمود، یعنی همان طوری که نقص عضو انگشتان دست ، اراده مومن آل فرعون را متزلزل نکرد و نتوانست شخصیت معنوی او را در هم بشکند، لکه های صورت نیز نباید، اراده شما را تضعیف کند و از انجام وظایف اجتماعی بازدارد.

بیان امام صادق علیه السلام خاطر پریشان یونس بن عمار را آرام کرد و او را برای تجدید آمیزش با مردم و سازش با محیط، تقویت و تشویق نمود و به شخصت تزلزل یافته اش قرار و استقرار بخشید.

آری ! بیان نافذ مربیان بزرگ در جبران شکست های روحی افراد و تقویت شخصیت و اراده آنان اثر بسیار درخشان دارد.(2)

توحید و عشق به خدا!