سوژه سخنرانی محرم صفحه 30

ادای زکات

در زیارت نامه سالار شهیدان، حسین بن علی علیه السلام می خوانیم: «اَشْهَدُ اَنَّکَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلَوهَ وَ آتَیتَ الزَّکَاهَ...؛ (1) [1]شهادت می دهم که تو اقامه نماز و ادای زکات کردی.»

زکات - صرف نظر از حکم فقهی و وجود آن - نماد مردم دوستی است که بارها در قرآن کریم - آن هم - بعد از واژه نماز تکرار شده است. بی گمان، پیام اصلی این هم جواری زکات با نماز در قرآن، تأکید خداوند بر ارتباط مردم در کنار ارتباط با خداست، و اینکه خداوند، نمازی را به بندگانش سفارش می کند که همراه زکات، انفاق و گره گشایی باشد، و نمازگزار خود را در گرفتاری و رنج و غم دیگران شریک بداند.

از این رهگذر می توان نتیجه گرفت که ثمره کامل نماز در صورتی بر دل و جان نمازگزار به بار خواهد نشست که با اجتماع، پیوندی تنگاتنگ داشته باشد، و دغدغه رفاه و خوشبختی دیگران را در سر داشته و بر این باور باشد که تا جامعه بر اثر همکاری و همیاری افراد با یکدیگر به نیکی سامان نیابد، کار فرد نیز سامان نخواهد یافت، و تا افراد خود را در برابر مشکلات یکدیگر مسئول ندانند، کار فروبسته این افراد نیز گشوده نخواهد شد.