سوژه سخنرانی محرم صفحه 381

استفاده از فرصت

ناصر خسرو شب و روز و سال و ماه را نابود کننده عمر می داند و عمر را به راه کوتاهی تشبیه می کند:

عمر مرا بخورد شب و روز و سال و ماهپنهان و نرم چون موشان و راسوان

* * *

بنگر که عمر تو به رهی ماندکوتاه، اگر تو اهل هُش و رأیی

سعدی در این زمینه می گوید:

تا دگر باد صبائی به چمن باز آیدعمر می بینم چون برق یمان می گذرد

* * *

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست در میان این و آن فرصت شمار امروز را

با این ابیات، می توان این حدیث را توضیح داد که: «فَاِنَّ غَدا مِنَ الْیوْمِ قَریبٌ ما اَسْرَعَ السّاعاتِ فِی الْیوْمِ وَ اَسْرَعَ الاَْیامَ فِی الشَّهْرِ وَ اَسْرَعَ الشُّهُورَ فِی السَّنَهِ وَ اَسْرَعَ السِّنینَ فِی الْعُمُرِ؛ (1) [1]همانا که فردا به امروز نزدیک است. ساعتها در روز و روزها در ماه و ماهها در سال چه زود سپری می گردد و سالها در عمر چه زود به آخر می رسد.»