11 مجلس ویژه محرم 1438 ھ. ق صفحه 22

ص:24

1- همان، ص64
2- شیخ مفید، الإرشاد، ج 2، ص 87
3- ابن کثیر، البدایه والنهایه، ج 8، ص 189
4- گویا مراد حضرت این بوده که: این گونه با خدا ملاقات خواهم کرد

در پشتش، احساس سرمای شدید می کرد و در مقابلش، یخ و پشت سرش، آتش می نهادند و از شدت عطش، کاسه های بزرگ پُر از آب سر می کشید؛ ولی سیراب نمی شد و بدین وضع بود تا شکمش پاره شد(1)

برخی نیز گرفتار قطع یا نقص عضو شدند؛ مثلًا نقل شده: فردی که خبر شهادت امام را به عنوان بشارت برای مردم آورد، پس از مدتی کوتاه، نابینا گشت و دست او را گرفته، این سو و آن سو می بردند(2) سِنان بن اَنس نیز گرفتار جنون و لالی شد. وی پس از آنکه باافتخار در برابر حجاج بن یوسف خود را قاتل حسین ( ع ) معرفی کرد و حجاج نیز این کار را «امتحانی نیکو» قلمداد کرد، به خانه اش رفت و گرفتار جنون و لالی شد(3)

آتش دنیوی و رؤیای آشفته:

گونه ای دیگر از عقوبت های دنیوی جنایتکاران صحنۀ عاشورا، این بود که خداوند پیش از گرفتاری آنان به عذاب آتش اخروی، از عذاب آتش دنیا به آنان چشانید. در امالی شیخ طوسی آمده است:

در زمان حجاج بن یوسف، گروهی از ما، مخفیانه از کوفه خارج شده و به کربلا رفتیم. از آنجا که محل سُکنایی نداشتیم، اتاقکی گِلین در کنار فرات بنا کردیم و در آن سُکنا گزیدیم. در این حین، مرد غریبی آمد و گفت: فردی رهگذرم و می خواهم امشب مرا در این اتاقک جای دهید. ما نیز چنین کردیم. وقتی خورشید غروب کرد، چراغی را که با نفت می سوخت، روشن کردیم و نشستیم و دربارۀ حسین ( ع ) و مصیبت او و دربارۀ قاتلانش مشغول صحبت