نیم قرن تدریس و تبلیغ حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی صفحه 52

نموده، کلاسی برقرار می کردم.

- تقریباً سی تا کشور رفتم و همه شهرهای ایران را رفتم ؛ بعضی شهرها را یکبار و بعضی شهرها

را چند بار. در هر جا که می روم نمازم را چهاررکعتی می خوانم؛ یعنی به قدری سفر کردم که مثل راننده ها شدم. . .

- باید بگویم که یکی از نعمت هایی که خداوند تعالی به من داده این است که پرسفرترین یا از پرسفرترین آخوندها هستم؛ و این مهم است کسی را سراغ ندارم که در دانشگاههای کشور به اندازه من سخنرانی بکند.

18. عدم درخواست مزد

پیامبران از مردم در خواست مزد نداشتند(1) و این عدم توقع، هم بهانه را از دست مخالفان می گرفت و هم به مردم می فهماند که پیروی از راه انبیای الهی، به سود خودشان است و سود مادی برای مبلّغ ندارد. با توجه به این مبنای قرآنی، حاج آقای قرائتی یکی از دلائل موفقیت خود را، عدم درخواست مزد می داند . ایشان «مجانی گویی» را برای خود یک اصل می داند و در این خصوص می فرماید:

«این گونه نیست که به من پول بدهند، صحبت کنم، پول ندهند، صحبت نکنم. چنین عادتی ندارم. در عمرم نقشه مادی برای خود نداشتم موارد زیادی هدایایی به من دادند و موارد زیادی هم ندادند؛ ولی در تبلیغ من اثری نداشته است.»

ایشان در جایی دیگر فرمودند:

«تاکنون در کار تبلیغ، انتظار حق الزحمه و حق التدریس از کسی نداشته ام و راجع به آن با احدی سخن نگفته ام. در طول سی سال برنامه تلویزیونی «درسهایی از قرآن» جز یک جایزه و یک سفر عمره از صداوسیما چیزی نگرفتم و دادن ها و ندادن ها در تبلیغ و کلاس من اثری نداشته است: «هَذا مِنْ فَضْل رَبّی»(نمل/ 40)(2)

البته، ایشان در مواردی، در کنار سفارشهایی که برای عدم درخواست مزد به