روزنه هایی از عالم غیب صفحه 132

وقتی میم های آن آیه را شمردم، دیدم ده میم دارد. گفتم: ده میم دارد. گفت: اشتباه حساب کردی دوباره بشمارید. وقتی دوباره شمردم، دیدم درست می گوید، یازده میم دارد.

خیلی مایه تعجّب و شگفتی بود که وی می توانست هر سوره را از آخر شروع کند و به اول آن ختم نماید، همچنین وقتی کتاب مغنی را که یکی از کتاب های ادبی حوزه است، به او می دادم و می گفتم: قرآنِ آن را بخوان! آیات قرآنی را تلاوت می کرد، با این که آیات از غیر آن ها مشخص نبود. به وی گفتم: تو که سواد عربی نداری، پس چطور قرآن را تشخیص می دهی؟ گفت: قرآن نور دارد.

خبردادن آیت اللَّه مرحوم آقای قاضی از چگونگی خواندن قرآن

یکی از مراجع تقلید از مرحوم آیت اللَّه آقای حاج شیخ محمّدتقی آملی(1) نقل فرمودند: روزی زیر کرسی نشسته و قرآن می خواندم، ولی رعایت ادب تلاوت قرآن را آن طوری که باید و شاید نکرده بودم، پس از پایان قرائت به صحن مطهّر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام برای زیارت تشرّف یافتم. در همان هنگام مرحوم آقای حاج میرزا علی قاضی را دیدم، ایشان بلافاصله و بدون مقدّمه به من خطاب کرد و فرمود: انسان در حال خواندن قرآن مؤدّب می نشیند و قرآن می خواند.