روزنه هایی از عالم غیب صفحه 156

1- 112. پدر آیت اللَّه علوی گرگانی.

آقای مشکات فرموده بود: من به حرم مطهّر رفتم و گفتم: شما به مهمان من این عنایت را داشتید به من هم عنایت فرمایید. در عالم خواب دیدم که در حرم هستم، یکی از قندیل های حرم باز شد و افتاد در دامن من، پیش خود گفتم: اگر این مطلب درست باشد، نباید خدّام حرم متعرض من شوند. دیدم خدّام متعرض من نشدند.

به هر صورت عجیب این است که مذاق فقهی مرحوم آقای گلپایگانی نزدیک به مذاق فقهی مرحوم آقای سید ابوالحسن اصفهانی است و این علامت وحدت همان عسلی است که موفق به خوردن آن شده اند.

اثر تکبّر

مرحوم حجّه الاسلام و المسلمین دیباجی از مرحوم آیت اللَّه آقای حاج آقا رحیم ارباب(1) نقل کردند که فرمودند: برخی از اقوام و یا دوستان نقل کردند که: در قبرستانی، جمجمه شخصی از قبر بیرون افتاده بود و بچه ها با آن بازی می کردند و به این طرف و آن طرف پرتاب می کردند، من بچه ها را از این کار بازداشتم و سر را از آنان گرفتم و دفن کردم. شب درعالم خواب دیدم شخصی از من تشکر می کند و گفت: من کدخدا بودم و تکبّر داشتم و همین تکبّر من بود که این طور مورد بی حرمتی بچه ها قرار گرفتم.

مرحوم آقای کافی

آقای سید مهدی غروی فرمود: من لیستی از اسامی افراد از دوستان و خویشان نوشته بودم و مطابق آن در مظآنّ دعا به آنان دعا می کردم، در این لیست اسم مرحوم آقای کافی واعظ، اول بود، بعد این لیست را تغییر دادم و اسامی اقوام را اول