روزنه هایی از عالم غیب صفحه 212

گفت: حالا من در مورد خودم چنین می کنم ولی تو باید تحمّل کنی. یک مرتبه دیدم پدرم گفت: اللَّه اکبر و بدنش خشک شد به طوری که گویا هیچ اثری از حیات در وجود او نبود. ناراحت شدم، بلند شدم که بروم و دیگران را باخبر کنم، هنوز درست بلند نشده بودم که از گوشه اتاق کسی به من می گفت: ناراحت نشو! چه چیزی را می خواهی؟! بگو تا من آن را انجام دهم! گفتم: آن کتاب را از آن جا به آن طرف اتاق ببرید.

به چشم خود دیدم کتاب از جای خود برداشته شد و در جای دیگری که گفته بودم قرار گرفت و بعد از مدّتی آثار حیات در وجود پدرم نمایان گردید و رفته رفته بیشتر شد، تا این که بلند شد و چشم هایش را مالید و نشست.

جدایی روح از بدن و تجرید نفس

مرحوم آیت اللَّه العظمی آقای اراکی فرمودند: آقای حاج میرزا جواد آقای تهرانی(1) نقل کردند که من بدون مقدّمه گاهی در حال نماز متوجّه جدایی روح از بدنم شده و خود را در کناری می بینم.

تلاوت قرآن در حال خواب و اشراف نفس بر بدن

مرحوم آیت اللَّه حاج میرزا عبدالعلی تهرانی(2) از مرحوم فخر الادباء(3) نقل نمودند: مرحوم آیت اللَّه آقای حاج شیخ عبدالنبی نوری(4) در حال خواب به تلاوت قرآن مشغول می شد و اگر احیاناً در برخی از آیات معطّل می ماند، از خواب برخاسته