روزنه هایی از عالم غیب صفحه 219

حیات برزخی و آگاهی اموات

توضیح

حیات برزخی از جمله مراحلی است که انسان پس از مرگ ظاهری آن را طی خواهد کرد. آیات قرآن کریم و همچنین روایات بسیاری حیات برزخی انسان را مسلم و حتمی می دانند، به نصّ قرآن کریم شهدا زنده اند: «وَلا تَقُولُوا لِمَنْ یقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتٌ بَلْ أَحْیآءٌ وَلکِنْ لا تَشْعُرُونَ»(1).

همچنین در مورد مجرمین و کفّار، قرآن کریم خبر می دهد که عذر و بهانه ای که کفّار پس از فوت خود می آورند، مورد قبول ملائکه واقع نمی شود: «إِنَّ الَّذِینَ تَوَفّیهُمُ المَلآئِکَهُ ظالِمِی أَنْفُسِهِمْ قالُوا فِیمَ کُنْتُمْ قالُوا کُنّا مُسْتَضْعَفِینَ فِی الأَرْضِ قالُوا أَ لَمْ تَکُنْ أَرْضُ اللَّهِ واسِعَهً فَتُهاجِرُوا فِیها فَأُولئِکَ مَأْویهُمْ جَهَنَّمَ وَسآءَتْ مَصِیراً»(2).

و نیز اخبار سؤال قبر و فشار قبر و تأثیر خیرات و مبرات برای اموات و غیره همه شاهد همین حیات برزخی است. نمونه هایی که در این جا آمده است، نیز روشن گر همین حقیقت است و به خوبی این حیات را واضح و روشن می گرداند و معلوم می شود ارواح با هم رفت و آمد دارند، برخی معذّب و ناراحت و برخی متنّعم به نعمت های الهی و خوشحال و نسبت به امور و جریاناتی که واقع شده یا می شود، مطّلع و باخبرند.