روزنه هایی از عالم غیب صفحه 240

* * *

مرحوم آیت اللَّه کاشانی

یکی از موثّقین فرمود: به عیادت مرحوم آیت اللَّه کاشانی رفته بودم، همان موقع محمّدرضا شاه مخلوع هم به عیادت ایشان آمد. آیت اللَّه کاشانی به محمّدرضا فرمود: بی سواد! حالا که من از کار افتادم، به دیدن من می آیی؟

محمّدرضا گفت: آیت اللَّه کار زیاد داشتم و عذر می خواهم و دست برد چکی به مبلغ پنجاه هزار تومان نوشت و آن را زیر تشک آقا گذارد و گفت: آقا چکی زیر تشک گذاشتم. آقا فرمود: آن برای چیست؟ گفت: برای مخارج شما.

فرمود: من مستحق آن نیستم. خودت مستحق آن هستی. مردم همان طوری که تاکنون مرا اداره کرده اند، بعد هم اداره خواهند کرد. شاه هم چک را برداشت و رفت.

مرحوم آیت اللَّه العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی

آیت اللَّه حاج شیخ حسین شب زنده دار به نقل از مرحوم آیت اللَّه العظمی آقای گلپایگانی فرمودند: مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم در اخلاقیات ریاضت کشیده بودند. من این مطلب را خدمت مرحوم آیت اللَّه العظمی اراکی عرض کردم، ایشان نیز فرمودند: بلی درست است، و چه ریاضتی از این بالاتر که مدّت ها ایشان خانواده شان را که کور شده بود، به دوش می گرفتند و برای رفع نیازمندی هایش، او را از پله های غرفه ای که در منزلشان بود، بالا و پایین می بردند.

بعد این مطلب را خدمت مرحوم آیت اللَّه حاج آقا مرتضی حائری گفتم، ایشان فرمودند: بلی از این ها عجیب تر این که موضوع را حتّی به من هم نگفتند و من از کسان دیگر شنیدم که ایشان سابقاً چنین عیالی داشته اند.

مرحوم آیت اللَّه العظمی اراکی فرمودند: مرحوم آقای حاج شیخ عبدالکریم از شاگردان مبرز مرحوم آقای سید محمّد فشارکی است، ولی هفت سال نیز نزد