روزنه هایی از عالم غیب صفحه 340

بدهی خرج نماید، یا برای طلاّب است که باید به مصرف آن ها برساند؟! سه روز در تردید به سر می برد، روز سوم شیخ از کنار او رد می شود و می فرماید: آن پول برای طلاّب است و برای قرض شما هم فکری می شود.

و نیز کسی شیخ را به مهمانی دعوت می کند، در آن روز هوا طوفانی می شود، از شیخ می خواهد برای رفع آن دعا کند، شیخ دست ها را به دعا برمی دارد و طوفان مرتفع می شود.

شیخ زندگی ساده ای داشته، از پدر حاج شیخ نصراللَّه خلخالی که در نجف بود شنیدم که یکی از تجّار در نجف، نزد بقّالی که نزدیک شیخ بود، رفت و گفت: هرچه ملاّ مرتضی خواست به حساب من به او بدهید. و نیز نزد شیخ رفت و عرض کرد: من با فلان بقّال صحبت کردم که هرچه می خواهید از او بابت حساب من بگیرید. شیخ قبول کرد و پس از مدّتی وقتی برای محاسبه نزد بقّال رفت، دید در طول این مدّت فقط مقداری دوغ برده است.

شیخ درعین این که از نظر فقه و اصول پرکار بوده است، از نظر عبادت نیز عجیب بوده است، شبانه روز یک جزء قرآن تلاوت می نموده و زیارت جامعه و نماز جعفر طیار می خوانده است، گذشته از نوافل مرتّبه و غیر آن که داشته است.

* * *

و فرمودند: مرحوم آقای بروجردی فرمود که روایات فقه در کتب عامّه بسیار کم است، به همین جهت آنان ناچار از قیاس هستند. و فرمودند که عامّه را باید قیاسی نامید، زیرا دسترسی به سنّت ندارند؛ امّا هم شیعه محبّ امیرالمؤمنین علیه السلام هستند و هم سنّی، چون از طریق اهل بیت علیهم السلام دسترسی به سنّت پیامبرصلی الله علیه وآله دارند و علمای بزرگ عامّه برای صحّت استدلال به قیاس استدلال به عدم کفایت روایات احکام