روزنه هایی از عالم غیب صفحه 38

1- 31. از علما و اساتید حوزه علمیه قم.

بودم و یکی از شاگردان ایشان هم نشسته بود، از او پرسیدم: آیا خاطره ای از ایشان دارید؟ گفت: آری، شخصی بود که خدمت امام عصرعلیه السلام می رسید، روزی سر درس، آقای حائری نامه ای به من دادند و گفتند که این نامه را به آن شخص برسان. من نامه را رساندم، [آن شخص به من فرمودند: نامه را دربسته بازگردان. و فرمودند که: آقای حائری بحمد اللَّه به لباس تقوی آراسته است و نامه جواب ندارد، به خاطر این که جواب آن، ملازم با کشف اسرار این و آن است.

عنایت امام زمان علیه السلام

علاّمه عسکری فرمود که: پسر بزرگ مرحوم آیت اللَّه حاج آقا حسین قمی، آقای سید محمّد طباطبایی که بانی مسجد موزه قم و تعمیر امامزاده سید محمّد در سامرّا بود، به من گفت: از راه خاکی به مکّه رفتم، در برگشتن نرسیده به اردن راه را گم کردم و رفیقم از شدّت تشنگی بی حال شد، او را زیر تپّه ای قرار دادم و خود بالای آن تپّه رفتم و صدا زدم: أباصالحا! أباصالحا! ناگهان دیدم شخصی از بالای تپه پایین می آید و به من گفت: چه می خواهی؟ گفتم آب، فرمود: آب پایین تپّه است، پایین تپّه رفتم دیدم آب موجود است، قمقمه را آب کردم و چند قطره در دهان رفیقم ریختم، به هوش آمد و بلند شد. بعد آقا فرمود: کجا می خواهید بروید؟ گفتم: جادّه را می خواهیم، جادّه را به ما نشان داد، ناگهان دیدیم آقا نیست.

تشرّف در خواب

حجّه الاسلام والمسلمین حاج شیخ عبدالعلی قرهی(1) فرمود: در خواب دیدم درب منزل امام عصر - ارواحنا فداه - رفتم و برگه ای و سکّه ای توسط شخصی به من