روزنه هایی از عالم غیب صفحه 393

برقرار شود و مقرّرات آن را من خوانده ام با مقررات اسلام تطبیق می کند، مناسب است علما آن را تأیید کنند. علمای نجف ازجمله مرحوم آخوند ایشان را تأیید کردند، آخوند فرمود: شیخ فضل اللَّه مجتهد و شایسته است گفتار او برای ما کافی است، ولی مرحوم سید محمّدکاظم یزدی فرمود: من باید آن قانون را مطالعه کنم. اختلاف بین علما از همین جای کوچک شروع شد، بعد از دربار برای آقای سید کاظم یزدی اخباری می رسید که موضوع را تشدید می کرد و همین طور از طرف دیگر برای علمای دیگر مطالبی می رسید که بالاخره منجر به اختلاف شدید بین آقایان گردید.

* * *

و فرمودند: آقایان قم موقع ورود مرحوم آقای حاج شیخ از خود گذشتگی نشان دادند و مرحوم حاج شیخ را برای ماندن در قم و تشکیل حوزه تشویق کردند و حتّی مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم کبیر قمی خودش به درس ایشان حاضر شد، مرحوم حاج شیخ از ایشان تقاضا کردند که چنین کاری را ادامه ندهند. مرحوم حاج شیخ هم از کسانی که می آمدند از اهل قم و اطراف آن و می خواستند وجوهاتی بدهند، آنان را به آقایان قم ارجاع می دادند.

فرمودند: مرحوم آقای شیخ ابوالقاسم کبیر قمی فرموده بودند: من از نجف که آمدم کفایه را خوانده بودم، ولی بعد از ورود مرحوم آقای حاج شیخ و تشکیل حوزه، چند نفری هم به درس ما آمدند و من کفایه را تدریس کردم، آن وقت دیدم می توانم استاد کفایه باشم و آن را خوب بفهمم.

* * *

و فرمودند: مرحوم حاج آقا رضا زنجانی فرمود: مرحوم حاج شیخ از دو نفر از بستگان خود ناراحت بود، یکی از آن ها را حاج شیخ می فرمود: این مرد کاه و کوه