روزنه هایی از عالم غیب صفحه 44

و دعای ندبه را خودش با صدای بلند می خواند، وقتی به «أین الحسن أین الحسین» می رسید، گریه می کرد و گریه او تا آخر دعا ادامه داشت. در مجلس دعای ایشان مجتهدان و بزرگان حضور پیدا می کردند، تا از انفاس قدسی ایشان بهره مند گردند و احیاناً علما زودتر از ایشان می آمدند. روزی به خاطر دارم که علما جمع بودند و راجع به مسائل مختلف صحبت می کردند، شیخ از راه رسید بدون معطّلی خطاب به علما کرد که شما وظیفه دیگری دارید، اگر به این مسائل بپردازید از کار خود باز می مانید.

توسّل به امام زمان علیه السلام

آیت اللَّه آقای مصلحی فرمودند: خواهرم همانی که توفیق تشرّف به محضر مبارک حضرت بقیه اللَّه - ارواحنا فداه - را پیدا کرد، مدّتی تب عفونی داشت و آزمایش های زیادی داد و به دکترهای متعدّدی مراجعه نمود، ولی مؤثّر واقع نشد و کسالت ایشان مجهول بود. چندی قبل پیش من آمد و گفت: من خوب شدم. گفتم: چگونه؟ فرمود: متوسّل به حضرت بقیه اللَّه - ارواحنا فداه - شدم، گفتم: آقا! من توفیق پیدا کردم در حال طواف دست خودم را به پشت شما بگذارم و با شما طواف کنم، حال چگونه حاضر می شوید این اندازه به دکترهای نامحرم مراجعه کنم، دیدم دستی رو به روی صورتم قرار گرفت و به من فرمودند که: خوب شدی. و اثری از آن تب عفونی در خودم نمی بینم.

مؤلّف گوید: بعد از چندی از آقای مصلحی پرسیدم: حال خواهرتان چطوراست؟ فرمود: خوب است و اثری از آن تب در او مشاهده نمی شود. باز پس از مدّتی از ایشان پرسیدم: خواهر محترمتان چطورند؟ فرمود: تب ایشان بازنگشته و حالشان خوب است.