روزنه هایی از عالم غیب صفحه 5

تأیید پاسدار بودن توسط امام عصر - ارواحنا فداه -

آیت اللَّه احمدی میانجی(1) نقل کردند: خدمت آیت اللَّه بهاء الدینی(2) بودم. عده ای از پاسداران هم بودند، ایشان فرمودند: امام زمان - عجّل اللَّه فرجه الشریف - درباره یکی از پاسداران حاضر که من او را می شناسم، فرموده اند: او پاسدار من است.

تشرّف خدمت امام عصر - ارواحنا فداه -

یکی از موثّقین نقل کرد: شخص بزرگواری سال 1366 به مکّه مشرّف شدند و در تظاهرات برائت از مشرکین شرکت کرده و از ناحیه سر مضروب شدند و زیر دست و پای مردم افتادند. آن بزرگوار گفته: در آن حال متوجّه به امام عصر - ارواحنا فداه - شدم و در دل خود عرض کردم: آقا جان! من هر سال به عشق ملاقات شما در عرفات به مکّه می آیم، ولی امسال هنوز به عرفات نرفته و موفّق به ملاقات شما نشده ام. در همان حال سید بزرگواری را دیدم که مرا از زیر دست و پای مردم بیرون آورد و دست بر سر من کشیده و فرمود: چیزی نیست. این جمله را هم افزودند: کسانی که در تظاهرات شرکت کرده اند مورد توجّه ما هستند و کسانی که مضروب گردیده اند پیش ما جایزه دارند.

بعد از آن چند قدمی مرا همراه خود برد، ناگهان متوجّه شدم که به بیمارستان رسیده ام در آن موقع به من فرمود: برو خودت را نشان بده. من به بیمارستان رفتم و خودم را نشان دادم آنان به سر من نگاه کردند و گفتند: چیزی نیست، در صورتی که موثّق مذکور می فرمود: وقتی ایشان به کاروان ما برگشت لباس هایش از خون سرش رنگین شده بود.