روزنه هایی از عالم غیب صفحه 51

توسّل به اهل بیت علیهم السلام

داستان عسل

حجّه الاسلام والمسلمین سید احمد خاتمی از حجّه الاسلام آقای کریمی که قبل از نماز جمعه تهران مسئله می گوید، نقل کرد که: مرحوم آقای عصار(1) نقل کرد: در زمان مرحوم آیت اللَّه آقای حاج شیخ عبدالنبی نوری، یکی از طلاّب نجف به تهران آمد و به درس فقه و اصول و حکمت پرداخت و طلاّب با اشتیاق زیاد به درس او حضور یافتند. شخصی به آقای شیخ عبدالنبی نوری گفت: این چرا این کار را می کند و باید احترام شما را داشته باشد.

مرحوم آقای نوری فرمود: باید ببینیم علمی دارد یا نه؟ افرادی را موظف کرد تا در درس حکمت ایشان شرکت کنند و وضع علمی او را برای ایشان خبر بدهند، من مأمورشدم در درس حکمت ایشان شرکت کنم، من در درس او سؤالی مطرح کردم، ایشان فرمود: اسفار را به همراه داری یا نه، از هر کجای آن که می خواهی باز کن و سؤال کن، من آن را باز کردم و دیدم از بَر همه آن را می خواند، گفت: دوباره امتحان کن، باز جای دیگر را باز کردم دیدم همه اسفار را از بَر دارد.