روزنه هایی از عالم غیب صفحه 61

1- 43. غش کردن.

بود. دایی های آن بچه نامه ای به حضرت علی اصغرعلیه السلام نوشتند و انگشت نوزاد را به مرکب آغشته کرده و آن را پای نامه زدند. نامه را به مسافرانی که قصد کربلا داشتند، دادند تا آن را به کربلا ببرند.

دوست مذکور برای من نقل کرد: بعد از مدّتی حضرت رضاعلیه السلام را درخواب دیدم که می فرماید: نامه را به علی اصغرعلیه السلام رساندیم. من از خواب بیدار شدم، دیدم بچه خوب شده است، ولی در تعجّب فرو رفتم که ما نامه را توسط مسافرانی که قصد کربلا داشتند فرستادیم، چگونه حضرت رضاعلیه السلام می فرماید: ما نامه را به علی اصغرعلیه السلام رساندیم. چیزی نگذشت که معلوم شد مسافرهای مذکور به قم رفته اند و آن جا به جهتی از جهات، از رفتن به کربلا منصرف و به جای کربلا به مشهد مشرّف شده اند و نامه را در ضریح مطهّر حضرت رضاعلیه السلام انداخته اند.

آقای احمدی فرمودند: به عنایت حضرت رضاعلیه السلام مرض آن بچه خوب شد، و هم اکنون بزرگ شده است و اثری از آن کسالت نیز در او به چشم نمی خورد.

توسّل به امیر المؤمنین علیه السلام

حضرت آقای حاج سید علی شاهرودی گفت: پدرم آیت اللَّه العظمی سید محمود شاهرودی هنگامی که چهار فرزند داشت از نظر مالی در مضیقه بود، به طوری که اجاره منزل که سالی دو دینار عراقی بود، سه سال به تأخیر افتاده بود. تصمیم گرفت به منزل مرحوم میرزا(1) برود و نماز و روزه استیجاری بگیرد، رفت و گرفت و سه ماه نماز را هم خواند، امّا هر وقت می خواست از آن پول استفاده کند دلش حاضر نمی شد وبالاخره پول را بدون این که مقداری از آن را خرج کند، برگرداند.