روزنه هایی از عالم غیب صفحه 99

1- 76. از علمای بزرگ و معاصر میرزای شیرازی.

آقای اراکی افزودند: آقا ابوالحسن - فرزند ایشان - به درد چشم سختی مبتلا شده بود، مادر ایشان وی را سر قبر امامزاده سید محمّد عابد برده و به آن بزرگوار متوسّل شد، بلافاصله چشم ایشان از میان عدّه ای از بچه هایی که به درد چشم مبتلا بوده اند خوب شد، به طوری که باعث تعجّب همه گردید.

شفای درد چشم به عنایت حضرت زینب علیها السلام

مرحوم آیت اللَّه العظمی اراکی فرمودند: مرحوم پدرم نقل می کردند که به منزل آقای سید محمّد باقر که از پسرعموهای مرحوم حاج آقا محسن اراکی(1) بود رفته بودم. غروب آفتاب، قباله ای را آوردند که امضا کنند، ایشان بدون عینک آن را خواند و امضا کرد در حالی که سنّ ایشان بین 80 - 90 سال بود. من از این که ایشان در آن سن و سال بدون نیاز به عینک می توانستند بخوانند، خیلی متعجب شدم امّا خجالت کشیدم در این مورد سؤالی کنم، تا این که بعداً در کتاب دارالسلام حاجی نوری دیدم داستانی از آقا سید محمّد باقر پیرامون صحّت و سلامتی چشم ایشان نقل کرده است که همان نیز سبب بینایی عجیب چشم ایشان است.

حاجی نوری از قول ایشان می گوید: چشمم درد می کرد، کاروانی از زائران که به سوی کربلای حسین علیه السلام حرکت می کرد به بروجرد رسید، با مشاهده این کاروان، دل من هم کربلایی شد. از آن ها تقاضا کردم که مرا هم به کربلا ببرند، ولی آنان به خاطر درد چشم من امتناع کردند. هرچه من اصرار کردم آنان نپذیرفتند، تا این که با قلب شکسته به خواب رفتم. در عالم رؤیا، حضرت زینب کبری علیها السلام را دیدم که با گوشه مقنعه خود بر چشم من می مالند. از خواب بیدار شدم، متوجّه شدم اثری از