- سند شصت و دوّم: ثواب صلۀ رحم 1
- سند شصت و سوّم: اوّلین شفاعت پیغمبر صلی الله علیه و آله برای اهل بیت خود 10
- سند شصت و هفتم: تعمیم حکم نسبت بجمیع ذرّیه در حدیث سّد ابواب 25
- سند شصت و هشتم: ادامۀ بحث حدیث سدّ ابواب 27
- سند شصت و نهم: توجیه حدیث حرمت جنب در مسجد 28
- سند هفتادم: وجوب رعایت حقوق آل محمّد صلی الله علیه و آله 31
- سند هفتاد و یکم: خداوند نمی آمرزد ظالمان آل محمّد را 32
- سند هفتاد و سوّم: وجوب اکرام ذرّیۀ پیغمبر صلی الله علیه و آله 34
- سند هفتاد و چهارم: تحقیق در بارۀ حدیث «إنّ فاطمه أحصنت فرجها» 38
- سند هفتاد و هفتم: در اینکه در هر پشت ذرّیه جماعتی عدولند 44
- سند هفتاد و هشتم: وجوب محبّت اهل بیت 47
- سند هفتاد و نهم: در بیان فضیلت بنی هاشم 49
- سند هشتاد و یکم: اهل بیت افضل صحابه وجمیع مردم 53
- سند هشتاد و دوّم: تقدّم بنی هاشم در عمّال صدقات وخیرات 55
- سند هشتاد و سوّم: حرمت صدقه بر بنی هاشم 59
- سند هشتاد و پنجم: امتیازات بنی هاشم بر دیگران 64
- سند هشتاد و چهارم: اوّل بهشتی از بنی هاشم است 64
- سند هشتاد و هفتم: امتیاز قرشی بر دیگران 67
- سند هشتاد و ششم: بدان قریش بهترند از بدان مردم 67
- سند هشتاد و هشتم: خداوند خوار می کند کسی که قریش را خوار کند 68
- سند نودم: محبّت و احسان نمودن به اهل بیت 74
- سند نود و دوّم: صاحب امر و اختیار قریش اند 86
- سند نود و یکم: فرمان برداری از قریش 86
- سند نود و ششم: در بیان حدیث آل محمّد خیر البریه 107
- سند نود و هشتم: ذرّیه با ائمّه در جنّت در مکان واحد خواهند بود 110
- سند صدم: دعای پیغمبر صلی الله علیه و آله در حقّ ذرّیه 118
- سند نود و نهم: وجوب اعطاء حقّ آل محمّد علیهم السلام 118
- سند صد و یکم: احسان به اهل بیت باعث طول عمر می شود 120
- سند صد و دوّم: تقدیم ذرّیه بر اقارب 127
- اشاره 162
- سند صد و سوّم: نتیجۀ خوبی احسان به سادات 162
- فذلکه 187
- اشاره 218
- سند دوّم: قبولی اعمال با محبّت علی علیه السلام 220
- سند سوّم: فضائل حضرت علی علیه السلام 223
- سند چهارم: حسنه حبّ اهل بیت علیهم السلام وسیئه بغض آنها 226
- سند پنجم: سؤال در روز قیامت از چهار چیز 227
- سند ششم: ایمان مقرون با محبّت اهل بیت علیهم السلام است 228
- سند هفتم: مقرون بودن ایمان با ولایت اهل بیت علیهم السلام 231
- سند نهم: شفاعت برای محبّین اهل بیت علیهم السلام 233
- سند هشتم: محبّت قریش محبّت خداست 233
- سند دهم: محبّت اهل بیت محبّت رسول اللّه صلی الله علیه و آله است 234
- سند یازدهم: ورود اهل بیت بر حوض کوثر 235
- سند دوازدهم: حبّ و بغض اهل بیت علامت ایمان ونفاق است 236
- سند سیزدهم: دوست داشتن اهل بیت از راه دور 236
- سند چهاردهم: ترجیح محبّت اهل بیت بر محبّت خویشان خود 237
- اشاره 248
- تنبیه: در جمع اخبار متنافیه در بارۀ ذرّیه 271
- سند شانزدهم: شفاعت برای اکرام کنندگان اهل بیت 279
- سند هفدهم: بشارت به محبّین اهل بیت 280
- سند نوزدهم: نفع محبّت ذرّیه در هفت موضع 281
- سند هجدهم: فرشتگان بر محبّین اهل بیت درود می فرستند 281
- سند بیستم: مبادرت به محبّت اهل بیت 282
- سند بیست و یکم: دوست داشتن محبّین اهل بیت علیهم السلام 284
- سند بیست و دوّم: اوّل سؤال روز قیامت از محبّت اهل بیت علیهم السلام 285
- سند بیست و چهارم: محبّت ورزیدن به جمیع اهل بیت علیهم السلام 286
- سند بیست و ششم: برکات موت با حبّ آل محمّد علیهم السلام 290
- سند بیست و هفتم: محبّت اهل بیت علیهم السلام به قلب وید و لسان 292
- اشاره 298
- سند سوّم: حبّ اهل بیت علیهم السلام علامت حلال زادگی 300
- سند چهارم: معاند اهل بیت علیهم السلام خارج از اسلام است 301
- سند پنجم: علامات ولد الزنا 302
- سند ششم: دشمنان اهل بیت علیهم السلام از علج می باشند 303
- سند هشتم: بغض اهل بیت علیهم السلام نشان منافق است 306
- سند دهم: حرمت بهشت بر دشمنان اهل بیت علیهم السلام 307
- سند نهم: شناخت منافقین به عداوت اهل بیت علیهم السلام 307
- سند دوازدهم: غضب خداوند بر قاتلان اهل بیت علیهم السلام 308
- سند یازدهم: ظالمان اهل بیت علیهم السلام در قعر جهنّم 308
- سند سیزدهم: بغض بنی هاشم نفاق است 309
- سند چهاردهم: مبغض اهل بیت علیهم السلام داخل جهنّم می شود 313
- سند پانزدهم: عبادت با بغض اهل بیت علیهم السلام قبول نمی شود 314
- سند شانزدهم: مبغض اهل بیت علیهم السلام منافق است 314
- سند هفدهم: شدّت غضب خداوند بر اذیّت کنندگان اهل بیت علیهم السلام 315
- سند هیجدهم: مبغض حضرت فاطمه علیها السلام اهل جهنّم است 315
- سند بیست و یکم: طریق شناخت منافقین 330
- سند بیست و دوّم: بغض علی علیه السلام وبنی هاشم کفر ونفاق است 330
- سند بیست و سوّم: شفاعت شامل اذیت کنندگان عترت نمی شود 331
- اشاره 333
- اشاره 371
- تذنیب: در خارج و داخل شدن در نسب 380
- در ذکر اجازات جدّ مؤلّف 382
- اجازۀ میرداماد به میر سید احمد عاملی 383
- الإجازه الثانیه: اجازۀ دوّم میرداماد به میر سید احمد عاملی 386
- ما کتب علی بعض تصانیفه رحمه الله 387
- إجازه اخری کتبها شیخنا البهائی للسید میر أحمد العاملی 388
- سلسله نسب مادری مؤلّف 389
- سلسله نسب جدّۀ امّی مؤلّف 389
وحقّ السلطان أن تعلم أنّک جعلت له فتنه، وأنّه مبتلا فیک بما جعله اللّه له علیک من السلطان، وأنّ علیک أن لا تتعرّض لسخطه، فتلقی بیدک إلی التهلکه، وتکون شریکاً له فیما یأتی إلیک من سوء(1).
یعنی: و حق پادشاه این است که بدانی که تو گردانیده شده ای از برای او فتنه، و پادشاه مبتلا شده است در تو به سبب چیزی که گردانیده است خدای تعالی از برای او بر تو از سلطنت و پادشاهی، و به تحقیق که بر تو لازم است که متعرّض غضب پادشاه نشوی، یعنی: نحوی نکنی که او را به غضب آوری، پس بیندازی خود را به دست خود در هلاکت، و بوده باشی شریک پادشاه در آن چیزی که به تو می رسد از بدی از جانب او. تمام شد مستخرج از بعض کتب سلف.
سند شصت و سوّم: اوّلین شفاعت پیغمبر صلی الله علیه و آله برای اهل بیت خود
من الذخایر: عن ابن عمر، قال: قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله: إنّ أوّل من أشفع له من امّتی یوم القیامه أهل بیتی، ثمّ الأقرب قالأقرب، ثمّ الأنصار، ثمّ من آمن بی واتّبعنی من أهل الیمن، ثمّ سائر العرب، ثمّ الأعاجم(2).
یعنی: آن حضرت فرمود: که اوّل کسی که شفاعت می کنم او را از امّت خود در روز قیامت اهل بیت من اند، بعد از آن نزدیگ تر به من، بعد از آن نزدیگ تر، بعد از ایشان انصار را، بعد از آن کسی که ایمان به من آورده است و متابعت من نموده است از اهل یمن، بعد از آن سایر عرب، بعد از آن اهل عجم را.
1- (1) من لا یحضره الفقیه 620:2.
2- (2) ذخائر العقبی طبری ص 20.