- سند شصت و دوّم: ثواب صلۀ رحم 1
- سند شصت و سوّم: اوّلین شفاعت پیغمبر صلی الله علیه و آله برای اهل بیت خود 10
- سند شصت و هفتم: تعمیم حکم نسبت بجمیع ذرّیه در حدیث سّد ابواب 25
- سند شصت و هشتم: ادامۀ بحث حدیث سدّ ابواب 27
- سند شصت و نهم: توجیه حدیث حرمت جنب در مسجد 28
- سند هفتادم: وجوب رعایت حقوق آل محمّد صلی الله علیه و آله 31
- سند هفتاد و یکم: خداوند نمی آمرزد ظالمان آل محمّد را 32
- سند هفتاد و سوّم: وجوب اکرام ذرّیۀ پیغمبر صلی الله علیه و آله 34
- سند هفتاد و چهارم: تحقیق در بارۀ حدیث «إنّ فاطمه أحصنت فرجها» 38
- سند هفتاد و هفتم: در اینکه در هر پشت ذرّیه جماعتی عدولند 44
- سند هفتاد و هشتم: وجوب محبّت اهل بیت 47
- سند هفتاد و نهم: در بیان فضیلت بنی هاشم 49
- سند هشتاد و یکم: اهل بیت افضل صحابه وجمیع مردم 53
- سند هشتاد و دوّم: تقدّم بنی هاشم در عمّال صدقات وخیرات 55
- سند هشتاد و سوّم: حرمت صدقه بر بنی هاشم 59
- سند هشتاد و پنجم: امتیازات بنی هاشم بر دیگران 64
- سند هشتاد و چهارم: اوّل بهشتی از بنی هاشم است 64
- سند هشتاد و هفتم: امتیاز قرشی بر دیگران 67
- سند هشتاد و ششم: بدان قریش بهترند از بدان مردم 67
- سند هشتاد و هشتم: خداوند خوار می کند کسی که قریش را خوار کند 68
- سند نودم: محبّت و احسان نمودن به اهل بیت 74
- سند نود و دوّم: صاحب امر و اختیار قریش اند 86
- سند نود و یکم: فرمان برداری از قریش 86
- سند نود و ششم: در بیان حدیث آل محمّد خیر البریه 107
- سند نود و هشتم: ذرّیه با ائمّه در جنّت در مکان واحد خواهند بود 110
- سند صدم: دعای پیغمبر صلی الله علیه و آله در حقّ ذرّیه 118
- سند نود و نهم: وجوب اعطاء حقّ آل محمّد علیهم السلام 118
- سند صد و یکم: احسان به اهل بیت باعث طول عمر می شود 120
- سند صد و دوّم: تقدیم ذرّیه بر اقارب 127
- اشاره 162
- سند صد و سوّم: نتیجۀ خوبی احسان به سادات 162
- فذلکه 187
- اشاره 218
- سند دوّم: قبولی اعمال با محبّت علی علیه السلام 220
- سند سوّم: فضائل حضرت علی علیه السلام 223
- سند چهارم: حسنه حبّ اهل بیت علیهم السلام وسیئه بغض آنها 226
- سند پنجم: سؤال در روز قیامت از چهار چیز 227
- سند ششم: ایمان مقرون با محبّت اهل بیت علیهم السلام است 228
- سند هفتم: مقرون بودن ایمان با ولایت اهل بیت علیهم السلام 231
- سند هشتم: محبّت قریش محبّت خداست 233
- سند نهم: شفاعت برای محبّین اهل بیت علیهم السلام 233
- سند دهم: محبّت اهل بیت محبّت رسول اللّه صلی الله علیه و آله است 234
- سند یازدهم: ورود اهل بیت بر حوض کوثر 235
- سند دوازدهم: حبّ و بغض اهل بیت علامت ایمان ونفاق است 236
- سند سیزدهم: دوست داشتن اهل بیت از راه دور 236
- سند چهاردهم: ترجیح محبّت اهل بیت بر محبّت خویشان خود 237
- اشاره 248
- تنبیه: در جمع اخبار متنافیه در بارۀ ذرّیه 271
- سند شانزدهم: شفاعت برای اکرام کنندگان اهل بیت 279
- سند هفدهم: بشارت به محبّین اهل بیت 280
- سند نوزدهم: نفع محبّت ذرّیه در هفت موضع 281
- سند هجدهم: فرشتگان بر محبّین اهل بیت درود می فرستند 281
- سند بیستم: مبادرت به محبّت اهل بیت 282
- سند بیست و یکم: دوست داشتن محبّین اهل بیت علیهم السلام 284
- سند بیست و دوّم: اوّل سؤال روز قیامت از محبّت اهل بیت علیهم السلام 285
- سند بیست و چهارم: محبّت ورزیدن به جمیع اهل بیت علیهم السلام 286
- سند بیست و ششم: برکات موت با حبّ آل محمّد علیهم السلام 290
- سند بیست و هفتم: محبّت اهل بیت علیهم السلام به قلب وید و لسان 292
- اشاره 298
- سند سوّم: حبّ اهل بیت علیهم السلام علامت حلال زادگی 300
- سند چهارم: معاند اهل بیت علیهم السلام خارج از اسلام است 301
- سند پنجم: علامات ولد الزنا 302
- سند ششم: دشمنان اهل بیت علیهم السلام از علج می باشند 303
- سند هشتم: بغض اهل بیت علیهم السلام نشان منافق است 306
- سند نهم: شناخت منافقین به عداوت اهل بیت علیهم السلام 307
- سند دهم: حرمت بهشت بر دشمنان اهل بیت علیهم السلام 307
- سند یازدهم: ظالمان اهل بیت علیهم السلام در قعر جهنّم 308
- سند دوازدهم: غضب خداوند بر قاتلان اهل بیت علیهم السلام 308
- سند سیزدهم: بغض بنی هاشم نفاق است 309
- سند چهاردهم: مبغض اهل بیت علیهم السلام داخل جهنّم می شود 313
- سند پانزدهم: عبادت با بغض اهل بیت علیهم السلام قبول نمی شود 314
- سند شانزدهم: مبغض اهل بیت علیهم السلام منافق است 314
- سند هیجدهم: مبغض حضرت فاطمه علیها السلام اهل جهنّم است 315
- سند هفدهم: شدّت غضب خداوند بر اذیّت کنندگان اهل بیت علیهم السلام 315
- سند بیست و دوّم: بغض علی علیه السلام وبنی هاشم کفر ونفاق است 330
- سند بیست و یکم: طریق شناخت منافقین 330
- سند بیست و سوّم: شفاعت شامل اذیت کنندگان عترت نمی شود 331
- اشاره 333
- اشاره 371
- تذنیب: در خارج و داخل شدن در نسب 380
- در ذکر اجازات جدّ مؤلّف 382
- اجازۀ میرداماد به میر سید احمد عاملی 383
- الإجازه الثانیه: اجازۀ دوّم میرداماد به میر سید احمد عاملی 386
- ما کتب علی بعض تصانیفه رحمه الله 387
- إجازه اخری کتبها شیخنا البهائی للسید میر أحمد العاملی 388
- سلسله نسب مادری مؤلّف 389
- سلسله نسب جدّۀ امّی مؤلّف 389
داود(1) السبیعی، عن أبی عبداللّه الجدلی، قال: دخلت علی علی بن أبی طالب علیه السلام، فقال:
یا أبا عبداللّه ألا انبّئک بالحسنه التی من جاء بها أدخله اللّه الجنّه، والسیّئه التی من جاء بها أکبّه اللّه فی النار ولم یقبل منه عملاً؟ قلت: بلی، قال: الحسنه حبّنا، والسیّئه بغضنا(2).
یعنی: ابو عبداللّه جدلی گفت: داخل شدم به خدمت حضرت امیر المؤمنین و امام المتّقین علی بن ابی طالب علیه السلام، پس فرمود: یا ابا عبداللّه آیا خبر ندهم تو را به حسنه که هر گاه بعمل آورد کسی آن را، داخل گرداند او را خدای تعالی در بهشت، و سیئه که هر گاه بعمل آورد کسی آن را، سرنگون در آورد خدای تعالی او را در آتش جهنّم، و قبول نکند از او عملی را؟ گفتم: بلی خبر ده مرا، فرمود حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام: آن حسنه ای که گفتم محبّت ما اهل بیت است، و آن سیئۀ مذکوره عداوت ما اهل بیت است.
سند پنجم: سؤال در روز قیامت از چهار چیز
من العمده: من مناقب الفقیه ابن المغازلی، أخبرنا الشیخ الإمام المقریء أبوبکر عبداللّه بن منصور بن عمران الباقلانی فی شهر رمضان سنه تسع وسبعین وخمسمائه، قال: حدّثنی به العدل العالم المعمّر أبو عبداللّه محمّد بن علی بن محمّد، عن والده الفقیه الشافعی أبی الحسن علی بن محمّد الطبیب الخطیب الجلابی المعروف بالمغازلی الواسطی المصنّف، قال: أخبرنا أبونصر أحمد بن موسی الطحّان إجازه، عن القاضی أبی الفرج أحمد بن علی بن جعفر بن محمّد المعلّی الحنوطی الحافظ، قال: حدّثنا أبواللیث بن فرج، قال: حدّثنا الهیثم بن خلف،
1- (1) در عمده: ابی اسحاق.
2- (2) عمدۀ ابن بطریق حلّی ص 75 ح 91.