فضایل السادات، یا، برتری خاندان رسالت و امامت جلد 2 صفحه 292

نیز واقع است.

وفی کتاب کامل الزیاره لابن قولویه: بحذف الاسناد، عن أبی ذرّ الغفاری رحمه اللّه علیه، قال: رأیت رسول اللّه صلی الله علیه و آله یقبّل الحسین بن علی علیهما السلام(1)، وهو یقول: من أحبّ الحسن والحسین وذرّیتهما مخلصاً لم تلفح النار وجهه، ولو کانت ذنوبه بعدد رمل عالج، إلاّ أن یکون ذنباً یخرجه من الایمان(2).

و این حدیث صریح است در آن که مراد به ذرّیه خصوص ائمّه علیهم السلام نیست، به جهت آن که ائمّه از ذرّیۀ حضرت امام حسین اند علیه السلام. و در حدیث «ذرّیتهما» بصیغۀ تثنیه واقع شده، و این وجه حسنی است برای مجموع سادات حسینی و حسنی رضی اللّه تعالی عنهم، وأنعم علیهم بالفیض اللدنّی.

سند بیست و هفتم: محبّت اهل بیت علیهم السلام به قلب وید و لسان

من الصواعق: وفی طریقه الشیعی: من أحبّنا بقلبه وأعاننا بیده ولسانه، أنا وهو فی علّیین، ومن أحبّنا بقلبه وکفّ عنّا لسانه ویده، فهو فی الدرجه التی تلیها(3).

یعنی: کسی که دوست دارد ما را به دل، واعانت و یاری ما کند به دست و زبانش، من و او در علّیین خواهیم بود، و کسی که دوست دارد ما را به دل امّا به دست و زبان یاری ما نکرده باشد، یا منع نموده باشد زبان و دست خود را از ضرر وزیان رسانیدن به ما، پس او در مرتبۀ پست تر پهلوی این مرتبه خواهد بود.

1- (1) در کامل الزیارات: یقبّل الحسن والحسین علیهما السلام.
2- (2) کامل الزیارات ص 113-114 ح 119.
3- (3) صواعق محرقۀ ابن حجر ص 233.