علم الدرایه تطبیقی: بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت صفحه 129

وثاقت است،نامی برده نشده است؛حدیث مشترک قبل از تمییز رجال آن،نمی توان آن را صحیح یا غیرصحیح دانست ولی پس از تمییز رجال سند آن،می توان آن را از مصداق،صحیح،حسن،موثّق یا ضعیف دانست.

روایت اکابر از اصاغر

محدّثان شیعه

1.شهید ثانی:و ان روی عمّن دونه فی السّنّ أو فی اللقی او فی المقدار،فهو النوع المُسمّی بروایه الأکابر عن الأصاغر. (1)

2.شیخ بهایی:أو تقدّم(مروی عنه)علیه فی أحدهما(فی السّنّ أو فی الأخذ عن الشیخ)فروایه الأکابر عن الاصاغر. (2)

3.مامقانی:إذا کان الراوی فوقه فی شیء من ذلک(فی السّنّ أو فی اللقاء،أو فی المقدار من علم أو اکثار روایه و...)فروی عمّن دونه فهو النوع المسمّی بروایه الأکابر عن الأصاغر. (3)

در روایت احادیث،غالباً راویان،از رتبه پایین تری نسبت به مروی عنه (4), برخوردار هستند؛مانند آن که در سنّ یا علم یا ملاقات شیخ یا طبقه و...رتبه ای پس از مروی عنه را دارند که چنین روایتی را«اصاغر از اکابر»نام نهاده اند؛ولی گاهی،عکس آن اتفاق می افتد و راویان از رتبه بالاتری در سن،ملاقات شیخ،علم و معرفت،طبقه و...بهره مندند که آن را«روایه الاکابر عن الاصاغر»

1- (1) .الرعایه فی علم الدرایه،ص352.
2- (2) .الوجیزه فی علم الدرایه،ص9.
3- (3) .مقباس الهدایه،ج1،ص303.
4- (4) .مقصود از مروی عنه،راوی می باشد که از او روایت می شود.