علم الدرایه تطبیقی: بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت صفحه 13

1.معرفه علوم الحدیث،حاکم نیشابوری(م/405)؛

2.الکفایه فی علم الروایه،خطیب بغدادی(م/463)؛

3.علوم الحدیث،ابن صلاح(م/643)؛

4.المنهل الراوی،نووی(م/673)؛

5.المنهل الروی،ابن جماعه(م/773)؛

6.الباعث الحثیث فی شرح اختصار علوم الحدیث،ابن کثیر(م/774)؛

7.نخبه الفکر فی مصطلح أهل الأثر،ابن حجر(م/852)؛

8.شرح نخبه الفکر فی مصطلح أهل الأثر،ابن حجر(852/2)،نزهه النظر فی شرح نخبه الفکر؛

9.تدریب الراوی،جلال الدین سیوطی(م/911)؛

10.قواعدالتحدیث،علامه قاسمی(م/1332)؛

11.علوم الحدیث و مصطلحه،دکتر صبحی صالح(قرن چهاردهم)؛

12.اصول الحدیث علومه و مصطلحه،دکتر عجاج(قرن چهاردهم)؛

13.الوسیط فی علوم و مصطلح الحدیث،محمد ابوشهبه(قرن چهاردهم)؛

14.منهج النقد فی علوم الحدیث،نورالدین عتر(قرن چهاردهم)؛

قابل ذکر است که در بین اصطلاحات حدیثی،عبارات:مقبول و مردود،صحیح،حسن و ضعیف،که مربوط به تقسیم خبر واحد از نظر حالات راویان است،از سابقه تاریخی بیشتری برخوردار و در بین اهل سنّت،نخست توسط ترمذی(م/279)به کار گرفته شد که تفصیل پیشینه تاریخی آن در درس سوم خواهد آمد.

برخی از مؤلّفان و یا شارحان منابع حدیثی اهل سنّت نیز به تطبیق مصطلحات حدیثی بر روایات آن کتاب،پرداخته اند که به شرح ذیل است:

1.سنن ترمذی؛