علم الدرایه تطبیقی: بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت صفحه 176

از حدیث غریب،چه در متن،یا سند،یا در متن و سند،گاهی تعبیر به«غریب مطلق»در برابر غریب لفظی نیز شده است. (1)

محدّثان اهل سنّت

1.ابن صلاح:«فمنه ما هو غریب متناً واسناداً و هو الحدیث الذی تفرّد بروایه متنه راوٍ واحد ومنه ما هو غریب الاسناد لا متناً،کالحدیث الذی متنه معروف مروی عن جماعه من الصحابه إذا تفرّد بعضهم بروایته عن صحابی آخر». (2)

2.صبحی صالح:«والغریب اکثر ما یطلقونه علی الفرد النسبی الذی قید بالنسبه إلی شیء معین...والفرد النسبی أو الغریب...انّما یکون فیه ضرب من التفرّد المقید براوٍ أو بروایه عن راو معین أو بأهل بلد». (3)

نزد گروهی از محدّثان اهل سنّت،حدیث غریب با حدیث مفرد نسبی،یکسان گرفته شده و دارای تعریف مستقلی به همراه اقسام سه گانه مذکور آن،نمی باشد.مانند تعریف صبحی صالح که بیان شد.دکتر عجاج نیز می گوید:«والفرد النسبی هو الذی یطلق علیه المحدّثون،اسم الغریب». (4)البته برخی نیز مانند ابن صلاح و دکتر عجاج و...،حدیث غریب را همانند تعریف محدّثان شیعه دانسته اند (5)و رابطه حدیث غریب با حدیث مفرد نسبی را مترادف ندانسته،بلکه،تنها در تفرّد،آن ها را مشترک دانسته اند.حدیث غریب،می تواند مصادیقی از صحیح،حسن،موثّق و ضعیف را دارا باشد.

1- (1) .الرعایه فی علم الدرایه،ص107؛مقباس الهدایه،ج1،ص227؛مستدرکات مقباس الهدایه،ج5،ص211.
2- (2) .علوم الحدیث،ص271.
3- (3) .علوم الحدیث و مصطلحه،ص9-238.
4- (4) .اصول الحدیث،علومه و مصطلحه،ص360.
5- (5) .همان،ص361.