علم الدرایه تطبیقی: بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت صفحه 177

ترمذی روایات ذیل را غریب می داند:

1.حدّثنا قتیبه،قال:حدثنا اللیث،عن یزید بن أبی حبیب،عن سعد بن سنان،عن أنس انّ رسول الله صلّی الله علیه و آله قال:«...هذا حدیث غریب من هذا الوجه». (1)

2.«حدّثنا ابوجعفر السمنانی،قال:حدّثنا أبومسهر،قال:حدّثنا إسماعیل بن عیاش،عن بحیر بن سعد،عن خالد بن معدان،عن جبیر بن نفیر،عن أبی الدرداء وأبی ذر عن رسول الله صلّی الله علیه و آله:«...هذا حدیث حسن غریب». (2)

برای حدیث غریب،تعریف دیگری نیز بیان شده و آن حدیث«غریب الألفاظ»است که در متن آن،الفاظ غامض و دور از ذهن وجود دارد.سیوطی گوید:«و هو ماوقع فی متن الحدیث من لفظه غامضه بعیده عن الفهم،لقلّه استعمالها و هو فنّ مهمّ یقبح جهله بأهل الحدیث». (3)گروهی از محدّثان برای توضیح و تبیین الفاظ چنین احادیثی،کتاب هایی به نام«غریب الحدیث»تدوین نموده اند. (4)

مشهور

اشاره

-5

محّدثان شیعه

1.شهید ثانی:«و هو ما شاع عند أهل الحدیث خاصه،دون غیرهم بان نقله منهم رواه کثیرون...أو عندهم وعند غیرهم...أو عند غیرهم خاصه». (6)

1- (1) .الجامع الکبیر للترمذی،ج2،ص304،کتاب الجنائز،باب 13،حدیث 987.
2- (2) .همان،ج1،ص487،کتاب الصلاه،ابواب الوتر،بابا 15،حدیث 476.
3- (3) .تدریب الراوی،سیوطی،ج2،ص184.
4- (4) .مقباس الهدایه،ج1،ص231؛اصول الحدیث،سبحانی،ص66؛تدریب الراوی،ج2،ص185.
5- (5) .مشهور:« mashur »،اسم مفعول و در معنای صفت؛یعنی شناخه شده،معروف.
6- (6) .الرعایه فی علم الدرایه،ص105.