علم الدرایه تطبیقی: بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت صفحه 195

است؛تا با حدیث معضل نیز که تعاریف آن خواهد آمد،متفاوت باشد؛شیخ بهایی بر آن تأکید دارد و می گوید:«أو سقط من وسطها واحد فمنقطع». (1)

محدّثان اهل سنّت

1.ابن صلاح:ان کان من سقط ذکره قبل الوصول إلی التابعی،شخصاً واحداً سمّی منقطعا...ومنه الاسناد فیه قبل الوصول إلی التابعی راو لم یسمع من الذی فوقه و الساقط بینهما غیر مذکور...ومنه الاسناد الذی ذُکر فیه بعض رواته بلفظ مبهم. (2)

2.سیوطی:الصحیح الذی ذهب إلیه الفقهاء و الخطیب وابن عبدالله وغیر هم من المحدّثین ان المنقطع مالم یتّصل اسناده علی ای وجه کان انقطاعه سواء کان الساقط منه الصحابی أو غیره...ولکن اکثر ما یستعمل فی روایه من دون التابعی عن الصحابی...ثمّ أن هذا القول هو المشهور بشرط أن یکون الساقط واحداً فقط او إثنین لاعلی التوالی.... (3)

3.صبحی صالح:الحدیث الذی سقط من اسناده رجل أو ذکر فیه رجل مبهم. (4)

4.دکتر عجاج:و هو ما سقط من سنده راو واحد فی موضع أو أکثر أو ذکر فیه راو مبهم. (5)

نزد محدّثان اهل سنّت،حدیث منقطع،دارای دو تعریف می باشد.در تعریف نخست،منقطع هر حدیثی است که از انقطاع سند اعم از صحابی،تابعی و...برخوردار است،همچنان که در تعریف عاملی از محدّثان شیعه،نیز از آن تعبیر

1- (1) .الوجیزه فی علم الدرایه،ص4.
2- (2) .علوم الحدیث،ص52 و 57.
3- (3) .تدریب الراوی،ج1،ص207.
4- (4) .علوم الحدیث،ص170.
5- (5) .اصول الحدیث،ص339.