علم الدرایه تطبیقی: بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت صفحه 215

اصحاب ائمّه،طعنی را بر حدیث وارد نمی کند. (1)آیه الله خوئی نیز می گوید:صحابه ثقه بزرگوار،جز از معصوم علیه السّلام روایت نمی کنند و شأن آن ها بزرگ تر از آن است که از غیرمعصوم سؤال کنند و سپس به روایت آن بپردازند و قرینه ای نیز بر آن معین ننمایند. (2)

بنابراین،حدیث مضمر،اگر معلوم شود که از صحابی جلیل القدر هست،از اضمار مصطلح،خارج شده و حجّیت آن مربوط به اتصال به معصوم علیه السّلام است و در غیر از این صورت،اضمار حدیث،موجب ضعف حدیث می باشد؛زیرا،اضمار حدیث،به تنهایی موجب عدم اطمینان به آن روایت می باشد.

حدیث مضمر،آن چنان که اشاره شد در بین محدّثان اهل سنّت رواج ندارد،شاید بدان جهت باشد که تمام روایات صحابه از حضرت رسول صلّی الله علیه و آله با عبارت صریح است و زمینه برای اضمار حدیث مانند تقیه و...وجود نداشته است.

تفاوت حدیث مضمر با موقوف در آن است که در مضمر،صحابی،حدیث را به غیر خود نسبت داده است برخلاف موقوف که در آن،نه صریحاً و نه اضماراً به فرد دیگری نسبت داده نشده است. (3)

متروک

اشاره

-4

محدّثان شیعه

1.علامه مامقانی:و هو ما یرویه من یتّهم بالکذب ولایعرف ذلک الحدیث الا من

1- (1) .وافی،ج1،ص27.
2- (2) .مصباح الاصول،ج3،ص13 در بحث مضمره زراره.
3- (3) .مستدرکات مقباس الهدایه،ج5،ص348.
4- (4) .متروک،« matruk »،رها شده،ساقط شده.