علم الدرایه تطبیقی: بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت صفحه 280

شرافت و کرامت بالایی برخوردار است.راویان حدیث پس از امامان معصوم علیهم السّلام،احادیث آن ها را از راه های خاصی فراگرفته و حمل نموده تا به دیگران برسانند که آن راه ها،به«طرق تحمّل حدیث»معروف می باشند.در تحمّل حدیث برای راویان آن،شروط خاصی،آن چنان که به هنگام نقل و ادای آنها،بیان شده بود،ذکر نشده،مگر،بهره مند بودن راوی حدیث از قدرت تعقّل و تمییز؛بنابراین،راوی حدیث در هنگام تحمّل حدیث،اگر کافر،منافق،صغیر و یا فاسق نیز باشد،در تحمّل حدیث او،خللی وارد نمی شود،گرچه در حالت اداء،لازم است که شرایط قبول روایت را-که تفصیل آن در درس هفدهم خواهد آمد-دارا باشد.

طرق تحمّل حدیث

برای مصونیت و محفوظ ماندن هرچه بیشتر احادیث،از تحریف،جعل و...،راه های خاصّی برای فراگیری و أخذ و رسانیدن حدیث،برگزیده شده تا احادیث حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و دیگر معصومان علیهم السّلام،به صورت کامل،به دیگر افراد منتقل شود که از آن راه ها،تعبیر به«طریق تحمّل حدیث»شده است.راه های مذکور،که شرح هر یک از آن می آید،تا قبل از تدوین جوامع حدیثی و تکثیر نسخ آنها،مرسوم و مورد استفاده فراوان بوده است و اکنون،دیگر همه آنها،همانند قبل،رواج چندانی ندارد.

هدف از دانستن آنها،آگاهی بر طریق تحمّل هر یک از احادیث و میزان اعتبار و ارزش آن ها است،زیرا آن ها از نظر رتبه یکسان نبوده و از درجات متفاوتی برخوردارند.از طرفی دانستن آنها،موجب آگاهی بر میزان تلاش محدّثان و راویان حدیث برای تحمّل آن ها می باشد؛محدّثان فریقین نیز،بسا مسافرت و رحله های حدیثی به همراه رنج های فراوان انجام می دادند تا آن که از