آشنایی با علم رجال صفحه 163

یُؤْفَکُونَ .(1) می بینیم که خداوند صریحاً دستور به اجتناب و پرهیز از آنها می دهد.

البته دشمنان حضرت علی (علیه السلام) نیز از نظر شرع ملحق به منافقان هستند، زیرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در حدیث مشهور میان فریقین فرمود:

«یا علی لا یحبّک إلاّ مؤمن ولا یبغضک إلاّ منافق».(2)

در روایت آمده است که عبدالله بن عمر گفت:

«والله ما کنّا نعرف المنافقین فی زمان رسول الله (صلی الله علیه و آله) إلاّ ببغضهم علی بن ابی طالب (علیه السلام)». همانند این مضمون از جابر بن عبدالله انصاری و ابوسعید خدری نیز روایت شده است.(3)

2. دشمنان اهل بیت (علیهم السلام)

وقتی محبت اهل بیت (علیهم السلام) در قرآن ضمن این آیه واجب شمرده شده است که می فرماید: قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی ،(4) پس دشمنی با آنها موجب فسق و گناه می شود.

ابن حجر عسقلانی می گوید: وقتی آیه فوق نازل شد پرسیدند: یا رسول الله، این فامیل شما که دوستی آنان بر ما واجب شده است کیانند؟ فرمود: علی، فاطمه و دو پسر ایشان.(5) ازاین رو اهل سنت جمله نبی مکرّم (صلی الله علیه و آله) را که فرمود:

«من کنت

1- (1) . همان، آیه 4.
2- (2) . در استیعاب می گوید: گروهی از صحابه آن را روایت کرده اند، ر. ک: الفصول المهمّه، ص 129.
3- (3) . بحار الانوار، ج 9، ص 300; معجم الاوسط، ج 2، ص 328; الدرّ المنثور، ج 6، ص 67; اسد الغابه، ج 4، ص 30; شرح نهج البلاغه، ج 4، ص 83 و المستدرک، ج 3، ص 328.
4- (4) . شوری، آیه 23.
5- (5) . این حدیث را عده ای از اهل سنت مثل طبرانی، حاکم، ابن ابی حاتم، ابن منذر، ابن مردویه، مقریزی، بغوی، ثعلبی و ابو نعیم در حلیه و حموینی در فرائد و دیگر محدثان و مفسران نقل کرده اند (ر. ک: الفصول المهمه، ص 219).