کتابخانه بالقرآن

دروس حوزه علمیه جدید پایه 1 صفحه 1992

صفحه 1992

بی مطابقت صورت نپذیرد زیراکه ایشان تابع وضعند وهرجا که وضع هست دلالت مطابقت نیز هست واگر موضوع له لفظ بسیط بود واو را لازم ذهنی بود آن جا دلالت مطابقت والتزام بود بی تضمّن واگر موضوع له لفظ مرکّب باشد واو را لازم ذهنی نباشد آن جا دلالت مطابقت وتضمّن باشد بی التزام.

فصل : حقیقت و مجاز

لفظ را چون در تمام موضوع له خود استعمال کنند آن را حقیقت خوانند وچون در جزء موضوع له یا در خارج موضوع له استعمال کنند آن را مجاز خوانند ودر آن جا احتیاج به قرینه باشد.

فصل : لفظ مفرد و مشترک

لفظ را چون یک موضوع له باشد آن را مفرد گویند واگر زیاده باشد مشترک خوانند. ودر هرمعنی احتیاج به قرینه باشد چون لفظ عین واگر دو لفظ از برای یک معنی ، موضوع باشد آنرا مترادفان گویند ، چون انسان وبشر واگر هریکی را موضوع له علی حده باشد آن را متباینان خوانند ، چون انسان وفرس.

فصل : لفظ مفرد و مرکّب

لفظ دالّ بر معنی مطابقت بر دو قسم است : مفرد ومرکّب ، مرکّب آن باشد که جزء لفظ وی دلالت نماید بر جزء معنی مقصود وی وآن دلالت نیز مقصود باشد چون «رامی الحجاره» ومفرد آن است که چنین نباشد واین چهار قسم است :

[شماره صفحه واقعی : 7]