دروس حوزه علمیه جدید پایه 4 صفحه 2069

قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صالِحٌ أَ لا تَتَّقُونَ).

سوره الشعراء(26): آیه 143

(آیه 143)- سپس برای معرفی خویش می گوید: «من برای شما فرستاده ای امینم، (إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ) و سوابق من در میان شما شاهد گویای این مدعاست.

سوره الشعراء(26): آیه 144

(آیه 144)- «بنا بر این تقوا پیشه کنید و از خدا بترسید و مرا اطاعت کنید» که جز رضای خدا و خیر و سعادت شما چیزی برای من مطرح نیست (فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُونِ).

سوره الشعراء(26): آیه 145

(آیه 145)- و به همین دلیل «من مزد و پاداشی در برابر این دعوت از شما نمی طلبم» و چشم داشتی از شما ندارم (وَ ما أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ).

من برای دیگری کاری می کنم و پاداشم بر اوست، آری «اجر و پاداش من تنها بر پروردگار عالمیان است» (إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلی رَبِّ الْعالَمِینَ).

سوره الشعراء(26): آیه 146

(آیه 146)- سپس در بخش دیگری انگشت روی نقطه های حساس و قابل انتقاد زندگی آنها گذارده، و آنان را در یک محاکمه وجدانی محکوم می کند.

می گوید: «آیا شما تصور می کنید همیشه در نهایت امنیت در نعمتهایی که اینجاست می مانید» (أَ تُتْرَکُونَ فِی ما هاهُنا آمِنِینَ).

آیا چنین می پندارید که این زندگی مادی و غفلت زا جاودانی است، و دست مرگ و انتقام و کیفر گریبانتان را نخواهد گرفت؟!

سوره الشعراء(26): آیه 147

(آیه 147)- سپس با استفاده از روش اجمال و تفصیل جمله سر بسته گذشته خود را چنین تشریح می کند، می گوید: شما گمان می کنید «در این باغها و چشمه ها» ... (فِی جَنَّاتٍ وَ عُیُونٍ).

سوره الشعراء(26): آیه 148

(آیه 148)- «و در این زراعتها و نخلها که میوه های شیرین و شاداب و رسیده دارند» برای همیشه خواهید ماند؟ (وَ زُرُوعٍ وَ نَخْلٍ طَلْعُها هَضِیمٌ).

سوره الشعراء(26): آیه 149

(آیه 149)- سپس به خانه های محکم و مرفّه آنها پرداخته، می گوید: «و شما از کوهها خانه هایی می تراشید و در آن به عیش و نوش می پردازید» (وَ تَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً فارِهِینَ).

سوره الشعراء(26): آیه 150

(آیه 150)- حضرت صالح بعد از ذکر این انتقادها به بخش سوم از سخنانش

[شماره صفحه واقعی : 389]