شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 1 صفحه 124

من این مولودی که در رحم دارم برای تو محرر کردم آن را قبول کن.

در آن حال جبرئیل بر حضرت رسول صلی الله علیه و آله نازل شد و عرض کرد به خدیجه بفرمایید خدا می فرماید: «لا اعتاق قبل الملک خلی بینی و بین صفوتی یا صفیتی فانی املکها و هی ام الائمه وعتیقی من النار؛ یعنی آزاد کردن پیش از ملک نمی شود. این فرزند را به من واگذار. ای برگزیدۀ من! فاطمه مملوکۀ من است و مادر امامان است و من او را از آتش آزاد کرده ام.» پس خدیجه علیها السلام فرمودند: از این مژده دلم خوش شد.

و در این مژده نکاتی است باید توضیح شود:

اولاً: این نذر در زمان سلف مشروع و معمول بوده که پدر پسر خود را خالص می کرد از برای عبادت پروردگار و خدمت کردن بیت المقدس و عمل آخرت، حتی از خدمت والدین آن پسر بی بهره بود و همیشه متعلق این نذر اولاد ذکور بوده اند نه اناث؛ برای مانعی که دختران از حیض و غیره داشته اند و در آن وقت در بیت المقدس محررین از ولدان و غلمان بسیار بودند. بکله تا چهار هزار نفر دارد. مادر مریم که «حسنه» نام داشت علی الرسم این نذر را به طریق عموم کرد؛ یعنی نذر کرد آن چه در شکم دارم محرر باشد؛ چنان که در قرآن مجید خبر داد: (إِذْ قَالَتِ ٱمْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنتَ ٱلسَّمِیعُ ٱلْعَلِیمُ).

ثانیاً: خدیجه علیها السلام در زمان حمل خواست به همان نذر مشروع که معمول زنان سلف بوده عمل کرده باشد؛ به قصد این که در شریعت رسول خدا صلی الله علیه و آله مشروع و معمول خواهد بود. پس به طریق عموم مولود خود را محرر کرد که در مسجد الحرام خالصا لوجه اللّه خدمت گزار باشد و به خدمتی از خدمات دنیویه مشغول نگردد.

ثالثاً: جبرئیل نازل شد و عرضه کرد: لا اعتاق قبل الملک. عتق آزاد کردن و خالص نمودن عبد مملوک است از قید رقیت. پس این عبارت این معنی دارد: فاطمه مملوکۀ من است. تو چگونه او را آزاد می کنی؟

رابعاً: فرمود مادر امامان است و این مژده باعث خوش وقتی او شد و این مژده و بشارت مناسبت بسیار با مقصود خدیجه علیها السلام داشت.