شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 1 صفحه 294

الناس ثم انّ ابن اخی هذا محمّد بن عبد اللّه لایوزن به رجل الا رجّح به وان کان فی المال قلّ فالمال ظل زائل وامر حائل و محمّد قد عرفتم فضله ونسبه وصدقه وامانته وقد خطب خدیجه بنت خویلد وبذل لها من الصداق ما عاجله وآجله من مالی ومبلغه عشرین بکره وعشر اواقی من ذهب وعبدا وامه وهو اللّه خطب جسیم وبناء عظیم وخطر جلیل؛

پروردگارم را سپاس می گزارم، که گوهر وجود ما را در وجود گرامی ابراهیم خلیل، به ودیعت گذارده و سلسلۀ نصب ما را به شرف و افتخار اسماعیل ذبیح، ارتباط بخشیده است. ما زادگان سعد و مضر می باشیم، و به نگهبانی خانه خدا، و ادارۀ حرمش مباهات می کنیم و به حریم خانه ما احترام بخشیده، و دیهیم حکومت و فرمانروایی مردم را بر پیشانی ما گذاشته است، و بعد این پسر برادرم محمّد بن عبد اللّه است، اگر در مقام مردانگی و جوان مردی، با هر مردی سنجیده شود، از وی برتر آید. اگر چه بردارزاده ام، جوانی تهی دست است، ولی این تهی دستی از شخصیت معنوی وی، ذره ای نمی کاهد! زیرا مال دنیا، همچون سایه ای گذران است، یک روز بر این خانه افتد، و روز دیگر دامن به خانۀ دیگر کشد. پس بر یک چنین سرمایه بی اعتبار، دریغی نیست.

شما برادرزاده ام محمّد را نیکو می شناسید. فضل اعلی و نسب شامخ و صفای ضمیر و صدق لهجه، و امانت استواریش، از خورشید تابان فروزان تر و مشهورتر است. محمّد در این جشن فاخر و فخیم، با خدیجه دختر خویلد، پیمان زناشویی می بندد و صداق این عروس آنچه باید اکنون ادا شود و آنچه مقرر است در آینده پرداخت کند، عبارت از: بیست شتر ماده و بیست اوقیه طلا و یک غلام و یک کنیز است، و من این صداق مبارک را از مال خویش خواهم پرداخت. آری محمّد، شخصیتی شریف و عنوانی عظیم و شوهری جلیل است که با سیده خدیجه همسر خواهد شد.

بدین ترتیب این عقد ازدواج منعقد شد و خدیجه بنت خویلد به آرزوی دیرین خود رسید.

طبری در جلد دوم تاریخش، صفحۀ علیها السلام0، داستان ازدواج خدیجه علیها السلام با پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله را تقریباً به همان صورتی که جواد فاضل، در کتاب نخستین