شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 1 صفحه 423

است و در آینده خاتم پیامبران و انبیا خواهد شد.

کابین خدیجه علیها السلام

بدین ترتیب، ابوطالب علیه السلام از مال خود، ضامنِ مهر شد؛ چنان که مفاد صریح خطبه اش بود، اما خدیجه علیها السلام آن را برگرداند و مهر را از مال خود تضمین نمود. فردی گفت: عجیب است که مهر به نفع مردان و در عهدۀ زنان باشد! ابوطالب علیه السلام از این سخن رنجید و فرمود: «اگر همانند پسر برادر من باشند، آنها را با بالاترین بها و سنگین ترین مهریه خواستارند، اما اگر امثال شما باشند، حاضر به ازدواج نخواهند شد؛ مگر با مهریه های سنگین.»

این نکته باقی مانده که برخی از روایات دلالت دارد که رسول اللّه صلی الله علیه و آله، خود، مهریه را بیست شتر(1) جوان قرار داد و این با «تضمین ابوطالب علیه السلام نسبت به مهر» یا بر عهده گرفتنش از ناحیۀ خود خدیجه علیها السلام یا خدیجه علیها السلام از جانب ابوطالب علیه السلام منافات دارد؛ مگر منظور این باشد که پیامبر صلی الله علیه و آله به واسطۀ ابوطالب علیه السلام، آنها را مهریه قرار داده است.

گفته شده: علی علیه السلام ضامن مهریه شد. گفته اند: «این کلام اشتباه است؛ زیرا علی علیه السلام بنا بر همۀ اقوالی که پیرامون عمر او مطرح شده، هنوز به دنیا نیامده بود.»(2)

بر این پاسخ اشکالی وارد است _ اگرچه ما در بطلانش تردید نداریم _ چون اینان می گویند، علی علیه السلام بیست یا 2 علیها السلام سال قبل از بعثت متولد شده است. [بنا بر این در آن موقع به دنیا آمده بود و پنج یا هشت ساله بوده] لذا «مغلطای» می گوید: «این گفته اشتباه است؛ زیرا علی علیه السلام در آن موقع هنوز به سن هفت سالگی نرسیده بود.»(3)

ما این نظریه ها را اشتباه و به دور از حقیقت می دانیم؛ زیرا مستلزم این است که حضرت

1- . حلبی، علی بن برهان، السیره الحلبیه، ج 1، ص 138؛ دیار بکری، حسین بن محمّد، تاریخ الخمیس، ج 1، 265؛ ابن هشام حمیری، ابومحمد عبدالملک، السیره النبویه، ج 1، ص 201؛ ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، السیره النبویه، ج1، ص 263؛ دحلان، احمد بن زینی، السیره النبویه، ج1، ص 107.
2- . حلبی، علی بن برهان، السیره الحلبیه، ج 1، ص 139، به نقل از یعقوب بن سفیان فسوی در کتاب المعرفه والتاریخ: ما روی أهل الکوفه مخالفاً لأهل المدینه؛ مغلطای بن قلیچ، اعلاء الدین ابوعبداللّه، سیره مغلطای، ص 12؛ عسکری، حسن بن عبداللّه بن سهل، الأوائل، ج 1، ص 161.
3- . مغلطای بن قلیچ، اعلاء الدین ابوعبداللّه، سیره مغلطای، ص 12.