خویشتن پنهان: شرح ده نکته ازمعرفت نفس صفحه 267

برقرار می کرد و مدتی طول می کشید که نفس از ترمیم سریع زخم دست بردارد. در ابتدا نفس ناطقه براساس ملکات قبلی اش کلیه جدید را تدبیر می کند ولی اگر نتواند آن ارتباط طبیعی که باید با آن داشته باشدرا ادامه دهد آرام آرام اراده ای جهت انصراف از آن کلیه در او ایجاد می شود و از تدبیر خود می کاهد تا آنجا که دیگر آن کلیه در بدن، موجود غریبه ای به حساب می آید و باید آن را از بدن خارج کنند و عنایت داشته باشید این نوع برخورد که نفس ناطقه با اعضاء خود دارد، غیر از برخورد جزئی است که در اراده ی تشریعی من و شما انجام می گیرد و سریعاً نسبت به انجام کاری اقدام می کنیم.

در راستای یگانگی بین نفس و بدن است که اندیشمندان «تناسخ» را محال می دانند و ثابت می کنند هرگز نمی شود انسانی که مرده و بدن خود را رها کرده است، باز به بدن خود برگردد و یا در بدن دیگری حلول کند و ادامه ی حیات بدهد؛ زیرا نفس انسان فقط با بدن خود -که آن را پدید آورده- می تواند وحدت ایجادکند.(1)

و بعد از آن که با به کارگیری بدن، بالقوه هایش فعلیت یافت آن را رها می نماید و چون امکان ندارد آنچه بالفعل شده دوباره بالقوه گردد، امکان ندارد نفس انسان دوباره به بدنی که رها کرده برگشت نماید زیرا آنچه را از بدن خود می خواست به دست آورده است.(2)

نفس ناطقه نمونه ای از ایجاد کردن

از نکات با برکتی که در تاریخ تفکر بشر مورد توجه بوده است، مسئله ی «ایجاد کثرت از وحدت» است و این که «چگونه عالم کثرت از ذات احدیِ خداوند صادر شده و رابطه ی مخلوقاتِ کثیر با ذات اَحدی چگونه است؟». در این راستا نیز «معرفت نفس» به کمک ما می آید و از طریقی نسبتاً ساده تر این مسئله ی گران سنگ را برای ما روشن می کند.

بهترین نمونه ی صدور کثرت از وحدت را وقتی علم ما در قالب الفاظ و جملات ظهور می کند، در خود می توانیم تجربه کنیم. وقتی مطلبی علمی را می دانید ولی قصد بیان آن را