- مقدمه 1
- اشاره 8
- آفت غفلت از فقر ذاتی انسان 9
- آفات دل بستن به غیر خدا 11
- ریشه یأس و ناامیدی 14
- کشف جایگاه پوچی در روان 16
- برکات ایمان به خدا 18
- به دنبال سراب یا آب؟ 20
- اشاره 26
- چرا می گوییم چرا؟ 27
- جان انسان خدا می خواهد 31
- جایگاه روانی مُدگرایی 32
- خداوند خودْ هدف است 36
- هدفِ خدا یا هدفِ مخلوق 38
- سیری به سوی کمال 39
- معنی پوچ شدن 41
- برکات دست یابی به هدف حقیقی 43
- بندگی خدا؛ عامل شدیت وجود 45
- آفات غفلت از منزل اصلی زندگی 47
- انسان های گم شده 50
- اشاره 55
- فطرت؛ سرمایه درون 56
- در حجاب جایگزینی ها 57
- فطرت یا منِ برتر 65
- همه انسان ها خدا را می خواهند 72
- دوری از فطرت یا دوری از خود 77
- میثاق جان ها با خدا 80
- اشاره 85
- چشم و گوش ابزارند 89
- همه ادراکات مخصوصِ من انسان است 92
- زن و مرد بودن با بدن 93
- مَن فقط هست 94
- مطمئن ترین راه آشتی با خدا 95
- شک نا پذیری منِ انسان 97
- رابطه ی هستِ مخلوق با هستِ خالق 100
- پنجره رؤیت خدا 102
- معنی حضور قلب و برکات آن 105
- انسان حقیقتی ماوراء تن 114
- تعلق روح به تن 116
- اشاره 119
- انسان می بیند که می میرد 120
- تن ظرف ظهور حالات من 122
- صورت بدن ها در قیامت 123
- انسان بی بدن زنده تر است 127
- سفری به سوی خود 131
- چگونگی مرگ و انواع آن 133
- تکامل روح از طریق تن 134
- چگونگی خواب 137
- چگونگی بیهوشی 139
- ناخود به جای خود 141
- عبور از دنیا، شرط آشتی با خدا 143
- اساس ریاضت ها 148
- اشاره 154
- انسان وسیع تر از ماده و مادیات است 157
- گوهر پاک از کجا، عالَم خاک از کجا! 161
- ارتباط با علیم مطلق 166
- اشاره 171
- جایگاه نفسِ نامحدود انسان در هستی 172
- آفات توجه نفسِ نامحدود به دنیای محدود 176
- انسان ها فقط خدا را می خواهند 178
- چگونگی ارتباط با علیم مطلق 180
- چگونگی نیل به مقام نبوت 185
- تجلی صورت حقایق بر قلب 187
- تفاوت پیامبران با عارفان 189
- اشاره 198
- حضور همه جانبه خداوند در هستی 202
- برکات توجه به جنبه وجودی موجودات 207
- چگونگی حضور خداوند در عالم ماده 211
- چگونگی ظهور خداوند 212
- اشاره 217
- معنی خودْ گم کردن 218
- انسان گمشده، انسان معکوس! 220
- گمشده ما چیست؟ 223
- تنها یک راه ! 228
- «ناخود» به جای «خود»! 233
- ارتباط با اَحَد شرط نجات خود از ناخود 236
- خودی که باید باشد 241
- هم خود بودن، هم خود شدن 243
- مسیری از خود به سوی خدا 245
- ندامت ابدی 247
- آنگاه که انسان خود را فراموش می کند 249
- انسان در ظلمت خود 251
- اشاره 254
مقدمه
1- نمی دانیم چه شد که تصمیم گرفتیم مباحث «آشتی با خدا» را چاپ کنیم. هر کدام از دوستان تصمیم گرفتند یکی از جلسات را از نوار پیاده کنند و بعد از پیاده شدن بحث ها شوقی در ما ایجاد شد که خوب است آن ها را به صورت کتاب در آوریم، در حالی که نمی دانستیم چرا. بالاخره با ناشی گری تمام کار را شروع کردیم و هرکدام بدون هیچ تجربه ای کار مقدمات چاپ کتاب را شروع نمودیم تا بالاخره فعلاً کتاب در اختیار شما است.
2- مطالب کتاب برای خود ما مفید بود و به واقع پنجره تازه ای بر روی ما گشود تا به جای پای گذاردن در جاده های تکراری و خسته کننده، با راه های فتح ناشده و بِکر و روح افزا روبه رو شویم و به سوی وطنی که فوق این وطن های معمولی است قدم برداریم، در خود وطن بگیریم و به اَمن ترین وطن، یعنی در آغوش خدا سیر کنیم و خود را از همه هراس ها آزاد نماییم و خدا را میهمان دل های خود گردانیم و به وسعت نور الهی وسعت یابیم، و در آن حال ما باشیم و خدا و هرچه را می خواهیم و هرکه را می جوییم آن جا بیابیم، زیرا هرکس خود را نشناخت و از خود رانده شد، بی خود نشد، بلکه