شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 11

1- مبلغان، شمارۀ 107 (شهریور و مهر 1387)، ص 35 - 50.

دهم رمضان، ی_ادآور ارت_حال این بانوی بزرگ، روز یتیمی کوثر قرآن و روز غم و اندوه خاندان عصمت و طهارت است.

این مصیبت بزرگ را به پیشگاه مقدّس حضرت بقیّه اللّه _ ارواحنا فداه _ تسلیت گفته، به گوشه ای از زندگی پربار آن بانوی با ف_ضیلت اشاره می کنیم.

نَسَبْ حضرت خدیجه علیها السلام

او دخت گرامیِ «خُوَیلِد» فرزند اَسَد، فرزند عبد العُزّی، فرزند قُصَیّ، فرزند کلاب، فرزند مُرَّه ، فرزند کعب، فرزند لؤی، فرزند غالب، فرزند فِهر است.(1) مادرش، فاطمه، دخت زائده، پس_ر أص_م، پسر رواحه، پسر حَجَر، پسر عبد، پسر مَعیص، پسر عامر، پسر لُؤَی، پسر غالب، پسر فِهر است.(2)

حضرت خدیجه علیها السلام از تیره قریش است که از سوی پدر در نیای سوّم (قُصَیّ) و از سوی مادر در نیای ه_شتم (لُؤَی) با نسب پیامبر(صلی الله علیه و آله)، پیوند می خورد.

«خُوَیلِد»، قهرمان دلاوری بود که هنگام تهاجم «تُبَّع»، پادشاه خودکامه «یمن»، دست به شمشیر برد، در برابرش مردانه شمشیر زد و او را با ذلّت از حریم کعبه دور ساخت.(3)

هنگام ج_لوس «س_یف بن ذی یَزَن» بر تخت سلطنت، او همراه عبدالمطلب از سوی قریش به «صَنعا» رفت و در کاخ «غمدان» با وی دیدار کرد.(4)

پدر خویلد، «اسد» نیز در اجتماع «حِلف الفُضول » _ که برای دفاع از مظلومان ب_رگزار ش_د و ب_ه «پیمان جوانمردان » موسوم شد _ ش_رکت ف_عّال داش_ت.(5)

کنیه و القاب

اشاره

برای آن خانم، القاب و کنیه های فراوانی نقل کرده اند که برخی از آنها عبارت است از :

1- . ابن هشام حمیری، ابومحمد عبدالملک، السیره النبویه، ج 2، ص 8.
2- . همان.
3- . سیلاوی، غالب، الأنوار السّاطعه من الغرّاء الطّاهره، ص (صلی الله علیه و آله).
4- . ازرقی، محمد بن عبداللّه، اخبار مکّه و ما جاء فیها من الأثار، ص 149.
5- . همان، ص 266.