شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 120

همسری آفتاب

سرانجام محمّد(صلی الله علیه و آله) و خدیجه علیها السلام پیمان ازدواج بستند. خدیجه علیها السلام تمام دارایی خود و غلامانش را در اختیار محمّد(صلی الله علیه و آله) گذاشت تا او هر گونه می خواهد در آنها تصرّف کند. خدیجه علیها السلام که به عظمت معنوی همسرش آگاهی داشت، همواره در راه رضای او گام برمی داشت. البتّه این رفتارهای او با سرزنش های تلخ قریش همراه بود. برخی زنان آن روزگار، با ارزش واقعی مفاهیمی چون خوش رفتاری، راست گویی و امانت داری بیگانه بودند و فلسفۀ ازدواج زنی ثروتمند با مردی تهی دست را درک نمی کردند. از این رو، هر فرصتی را مغتنم می شمردند و لب به طعنه می گشودند و خدیجه علیها السلام را می آزردند. زنان مکّه با خدیجه علیها السلام رفتاری ناروا داشتند، ولی او که در کنار همسر محبوبش احساس آرامش می کرد، برای رویارویی با افکار جاهلانه زنان، آنها را جمع کرد و فرمود: «از زنان عرب شنیده ام که [شوهران شما] بر من خرده می گیرند که چرا با محمّد وصلت کرده ام؟ از شما می پرسم آیا کسی مانند محمّد در نیکویی، نیک رفتاری، خصلت های پسندیده و فضیلت و شرافت در تمام سرزمین عرب سراغ دارید؟»(1)

فرزندان خدیجه علیها السلام

تولّد فرزندان، پیوند زناشویی حضرت محمّد(صلی الله علیه و آله) و خدیجه علیها السلام را محکم تر و چراغ زندگی آنان را پرفروغ تر ساخت. خدیجه علیها السلام از این پیوند آسمانی صاحب شش فرزند شد: دو پسر و چهار دختر. بزرگ ترین آنها قاسم بود که در دوران جاهلیّت به دنیا آمد. سپس زینب متولّد شد که بعدها به همسری ابوالعاص بن ربیعه درآمد. سومین فرزند وی امّ کلثوم بود که به همسری عثمان بن عفّان درآمد، ولی پیش از عروسی از دنیا رفت و آن حضرت، رقیّه دختر سوم خود را به ازدواج او درآورد.

آخرین دختر آن بانوی بزرگوار، حضرت فاطمه علیها السلام، همسر حضرت علی علیه السلام و مادر حسنین7 است. دومین پسر ایشان نیز عبد اللّه است که پس از اسلام به دنیا آمد و به همین علّت او را