شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 129

مشرکان، گوشه هایی از این خدمات ارزشمند است که اثر آن در دو دورۀ مهم زندگی پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) به خوبی آشکار است:

الف _ پیش از طلوع وحی

خدیجه علیها السلام پس از ازدواج با پیامبر(صلی الله علیه و آله)، دارایی اش را به ایشان بخشید تا آن را هر گونه می خواهد به مصرف برساند. رسول گرامی اسلام در این زمینه می فرماید: «ما نَفَعَنِی مالٌ قَطُّ ما نَفَعَنِی مالُ خَدِیجهُ؛(1) هیچ ثروتی به اندازۀ ثروت خدیجه برای من سودمند نبود.» هنگامی که خدیجه علیها السلام از علاقۀ پیامبر(صلی الله علیه و آله) به اخلاق پاک زید، یکی از غلامانش آگاه شد، او را به ایشان بخشید.(2) زید نیز به پیامبر(صلی الله علیه و آله) ایمان آورد و از نخستین مؤمنان گردید.(3)

ب _ پس از طلوع وحی

آن گاه که محمّد(صلی الله علیه و آله) از غار حرا به خانه بازگشت و خدیجه علیها السلام را از رسالتش آگاه کرد، وی بی درنگ حضرت را تأیید کرد و به درستی گفتارش ایمان آورد و در حق او دعا کرد.

این بانوی بزرگوار نه تنها از عمق جان و رسالت پیامبر(صلی الله علیه و آله) ایمان آورد، بلکه او را در برابر سختی ها و تکذیب مشرکان و بدخواهان یاری داد. تا زنده بود اجازه نداد آزار و شکنجه مشرکان بر رسول خدا(صلی الله علیه و آله) سخت آید. هنگامی که رسول اللّه(صلی الله علیه و آله) با باری از مصیبت و سختی ها به خانه می آمد، خدیجه علیها السلام، او را دلداری می داد و نگرانی را از ذهن و خاطرش می زدود.(4)

خدیجه علیها السلام هیچ گاه در آسایش نبود؛ چون کافران همواره درصدد بر هم زدن آرامش خانۀ رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و آزار رساندن به ایشان بودند. ابولهب، حکم بن عاص بن امیه، عقبه ابن ابی معیط، عدی بن حمد اثقفی و ابن الأصداء هُذَلی و ولید بن مُغیره از جمله کافرانی بودند که همواره خانۀ خدیجه علیها السلام را آشفته می ساختند و آسایش وی را بر هم می زدند. با این حال، بانوی پارسای پیامبر(صلی الله علیه و آله)، با درایت و صبر، محیط خانه را آرام می ساخت و از تجاوز کینه توزان

1- . محدث نوری، میرزا حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج 3، ص 21.
2- . ماهنامۀ کوثر، ش 1، ص 26.
3- . ماهنامۀ کوثر، ش 1، ص 26؛ ابن واضح یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج 1، ص 379.
4- . ابن هشام حمیری، ابومحمد عبدالملک، السیره النبویّه، ج 1، ص 249.