شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 136

می فرماید:

«وَ لَمْ یُجْمَعْ بَیتٌ واحدٌ یَومئذٍ فِی الاسلامِ غَیرُ رسولِ اللّه(صلی الله علیه و آله) وَ خَدیجَه3 و اَنَا ثالِثُهُما؛(1) در آن زمان هیچ خانوادۀ اسلامی شکل نگرفته بود، جز خانواده ای که از رسول خدا و همسرش، خدیجه پدید آمده بود و من سومین عضو آن خانواده بودم.»

در ادامه به چند ویژگی این خانواده اشاره می کنیم، به امید آن که بتوانیم گامی مفید و مؤثّر در زمینۀ گسترش فرهنگ و اندیشۀ اسلامی در حیطۀ خانواده برداریم.

1. ارزش محوری

خدیجه علیها السلام خواستگاران پرنفوذی مانند عُقبه بن ابی معیط، ابوجهل و ابوسفیان را رد کرد؛ زیرا در پی ازدواج با کسی بود که او را از اخلاق و معنویّت بهره مند سازد و راه پرهیزکاری و زندگی پاک را به او نشان دهد. به همین دلیل، محمّد(صلی الله علیه و آله) را برای همسری انتخاب کرد. محمّد(صلی الله علیه و آله) و خدیجه علیها السلام از نظر ثروت، موقعیّت اقتصادی و سن و سال با یکدیگر تناسب و شباهتی نداشتند. پس چه چیز آن دو را به یکدیگر نزدیک کرد و چنان الفت و محبّتی میان آنها پدید آورد که سبب شد خدیجه علیها السلام تمام ثروتش را به پای همسرش بریزد؟

چنین عشق و ایثاری تا ریشه ای پاک و پایدار نداشته باشد، هرگز به بار نمی نشیند. بی شک، این ازدواج، رهاورد ایمان خدیجه علیها السلام به پرهیزگاری، پاک دامنی و امانت داری پیامبر(صلی الله علیه و آله) بود و از او جز حقیقت و معنویّت نمی خواست. از این رو، پیامبر(صلی الله علیه و آله) پس از سال ها زندگی با آن بانوی بزرگوار فرمود: «خدیجه از زنان بهشتی است.»(2)

به یقین، هدف خدیجه علیها السلام از ازدواج با محمّد امین(صلی الله علیه و آله)، هدفی معنوی بود، نه مادّی. شواهد زیادی نیز تأیید کنندۀ این حقیقت است که ما به بیان نمونه هایی از آن بسنده می کنیم:

الف _ زمانی که کاروان تجارتی قریش از سفر بازگشت و میسره از پاک دامنی و درست کاری محمّد امین و جریان راهب مسیحی با خدیجه علیها السلام سخن گفت، خدیجه علیها السلام، میسره