شناخت نامه حضرت خدیجه علیها السلام جلد 2 صفحه 169

آیا در توان هیچ بانویی جز خدیجه با آن همه ثروت بی حساب و بخشش های فراوان، هست که در اوج رفاه و آسایش، به نعمت و عزّت و شوکت شاهانه پشت کند تا در تیره ترین ایام سختی در کنار همسرش بایستد و با او در سخت ترین نوع شکنجه و آزار به پاس وفادار ماندن به ایمانش، شرکت کند؟

بعید است که چنین باشد! بلکه او یگانه بانویی است که تمام امکاناتش را برای یاری پیامبر(صلی الله علیه و آله) و تأمین اعتماد و آرامش و سلامت او به کار گرفت.»(1)

«بودلی»

در کتابش الرسول می نگارد: «فضای اطمینان بخشی را که عقیده و ایمان خدیجه در مراحل اولیه ایجاد کرده بود، امروز می توان با یک ششم سکنۀ عالم برابر دانست.»(2)

و باز بنت الشاطی می نویسد: «خدیجه در سنینی نبود که تحمل رنج و سختی بر او آسان باشد و از کسانی نبود که در جریان زندگی با تنگی معیشت، محرومیت ها و تلخ کامی ها بار آمده و خو گرفته باشد. اما او، با وجود کهولت، راضی شد سختی هایی را که در اثر محاصره شدن بنی هاشم در شعب ابی طالب از طرف قریش تحمیل شد، تا سر حدّ مرگ تحمّل کند.»(3)

از این رو، بر ما است که به پاس آن همه حق عظیمی که این بانوی بزرگ و نمونه بر تمامی مسلمین دنیا دارد، یادش را گرامی داریم و خاطرش را ارج نهیم.

پدر و مادر

اشاره

خدیجه علیها السلام از پدر و مادری قریشی زاده شد. پدرش «خُوَیْلِد» پسر «اسد بن عبدالعُزّی» و مادرش «فاطمه» دختر «زائده بن اَصَمّ» بود که سلسلۀ نیاکانش به «لُؤَیّ(4) بن غالب بن فِهْر» می انجامید. دودمان مادر بزرگش، هاله دختر عبد مناف بن حارث نیز به «لُؤَیّ» منتهی می شد.(5) بدین لحاظ، تمام مورّخان اعتراف دارند به این که خدیجه علیها السلام از پدر و مادری متولد

1- . بنت الشاطی، عایشه عبدالرحمن، زینب بانوی قهرمان کربلا، ص 21.
2- . معروف حسنی، سید هاشم، سیره الائمه الاثنی عشر، ج 1، ص 46.
3- . بنت الشاطی، عایشه عبدالرحمن، زینب بانوی قهرمان کربلا، ص 21.
4- . همدانی، رفیع الدین، سیرت رسول اللّه، ص 90.
5- . محلاتی، ذبیح اللّه، ریاحین الشریعه، ج 2، ص 202.